Trzeci tom "Komornika" Michała Gołkowskiego przyniesie (niestety!) kres przygód Ezekiela Siódmego, Anioła Śmierci Azreala, pana Teodlefa i innych postaci, do których zdążyliśmy się przywiązać. Nadejdzie długo oczekiwane „ostateczne rozwiązanie kwestii człowieczej”. Jednak zanim to nastąpi, resztka ludzkości ruszy do finalnej bitwy, niczym z Armagedonu.

Jak pamiętamy z poprzedniego tomu – ponowne przyjście na świat Mesjasza nie do końca potoczyło się tak, jak głosiły Proroctwa. Zamiast Syna – narodziła się Córka – Aurora. I nawet nie dostała darów od trzech sfinksów! Wszystko nie ułożyło się jak było w Planie. Wyrzucony z roboty eks-komornik Ezekiel Siódmy nie ma za bardzo pomysłu na dalszą egzystencję. Postanawia chronić do końca Maryam i malutką Aurorę, zanim Wysłannicy Góry przerobią wszystko i wszystkich na mielone. Odcięty od niebiańskiej mocy, w przypływie desperacji podejmuje ryzykowną decyzję. Zapewnić życie młodej matce i córce może jedynie zwycięstwo nad Górą – jego niedawnymi pracodawcami, władcami Ziemi. Ezekiel nie jest w tym pragnieniu osamotniony – jeżeli nie zwyciężyć, to dokonać chociaż ostatniego zrywu ludzkości, pokazać, że ci z Góry – mogą im naskoczyć na kant! Zawiera pakt z Władcą Rewersu – Światłodzierżawcą, który też ma z Bogiem do pogadania. Emerytowani gladiatorzy, szaleńcy i nawiedzeni, ludzie z Klatki, tetramorfy, potwory z Rewersu zjednoczeni pod byłym komornikiem szykują się do ostatniej walki na Ziemi.

By nie zdradzać więcej, skończę zarys fabuły, a skupię się na doznaniach. Jak w poprzednich książkach Gołkowskiego ciężko oderwać się na chwilę od postapokaliptycznego świata, w którym Ziemia stanęła, a komornicy, Wysłannicy, Cherubiny i inne niebiańskie istoty mordują resztki ludzkości. Świata dystopijnego, ale i fascynującego, z polskimi smaczkami i odwołaniami do pop-kultury. Wiele dialogów Ezekiela czy Azreala to prawdziwe majstersztyki okraszone czarnym humorem i ironią. I sporą dawką siarczystego słownictwa, ale w tym świecie – nie da się inaczej.

Bohaterowie się zmieniają. Ezekiel z maszyny do zabijania zmienia się w ojca, Anioł Śmierci, Azrael – w człowieka, Maryam – w matkę, sfinks Melakesz odnajduje swój cel. Tylko Archanioł Michał i Danaiel, zwany Pierwszym – zostają takimi samymi psychopatami, jakimi byli od pierwszego tomu. A nawet większymi! Pojawiają się nowe postaci – te dobre i te złe.

Klimat świata pozostał. Czeka nas jazda jak w najnowszym Mad Maksie, tylko nie w ciężarówce, a w lokomotywie. Czego tu nie ma. Powtórna podróż w Rewers, Klatka, pustkowia.

Michał Gołkowski z głośnym „bum” zamyka swoją heretycką trylogię postapo. Nieoczekiwanym, szokującym, mocnym akcentem. Kto czytał poprzednie części – nie będzie zawiedziony.