Patronat
Kristoff, Jay - "Cesarstwo potępionych" (czarna)
Heinlein, Robert A. - "Luna to surowa pani" (Artefakty)
Ukazały się
Dashner, James - "Pałac szaleńców"
Dashner, James - "Dziedzictwo labiryntu"
Brown, Pierce - "Złoty syn" (wyd. 2024)
Marryat, Frederick - "Statek widmo"
Szmidt, Robert J. - "Samotność Anioła Zagłady. Adam"
Brett. Peter V. - "Ukryta królowa. Księga 1" (miękka)
Machanienko, Wasilij - "Perła południa"
Żuchowski, Mateusz - "Żniwa"
Linki
|
|
|
Wydawnictwo: Fabryka Słów Cykl: Trylogia NadzoruTytuł oryginału: The Paradox Data wydania: Sierpień 2018 ISBN: 978-83-7964-354-7 Oprawa: miękka Format: 125×195 mm Liczba stron: 400 Cena: 39,90 zł Rok wydania oryginału: 2015 Tom cyklu: 2
|
„Paradoks” to drugi tom trylogii „Nadzoru”, a ta opowiada o Ostatniej Ręce, XIX-wiecznej organizacji, która dba o to, by mieszkańcy realnego świata nie byli niepokojeni przez byty nadprzyrodzone. Ot, taka paranormalna policja, choć momentami – ze względu na bardziej rozbudowane intrygi – przypomina raczej siatkę szpiegowską. W każdym razie tom pierwszy, zatytułowany jak cała seria: „Nadzór”, wypadł dobrze, jednak... nie zapadł mi specjalnie w pamięci. Książek o magicznych obrońcach i potwornych zagrożeniach jest ostatnio całkiem sporo, prawda? A i tych, które lokują akcję w wiktoriańskim Londynie, nie brakuje. Z pewnym zdziwieniem, ale i rozczarowaniem przyznaję, że „Nadzór” Charliego Fletchera bardzo słabo zapisał się w mojej pamięci, mieszając się z wieloma podobnymi powieściami.
Fletcher próbuje być oryginalny, nie można mu zarzucić konsekwentnej wtórności. Próbuje tworzyć własne kategorie istot, choć sięga po sprawdzone rozwiązania m.in. ludzko-zwierzęcych hybryd. Dubluje też rzeczywistość, tworzy równoległe wymiary o fantazyjnych konstrukcjach. Momentami ciężko za nim nadążyć, choć gdy z czasem przypominamy sobie pierwszy tom, lektura „Paradoksu” – przynajmniej pod tym względem – staje się łatwiejsza.
Niestety autor zachował dość irytującą manierę szatkowania wielowątkowej fabuły. Ten element pierwszego tomu przypomniał mi się najszybciej, bo tu został zachowany i denerwuje z tą samą intensywnością. Nie tylko autor wprowadza wiele postaci i wątków, ale także przeskakuje pomiędzy nimi w zawrotnym tempie. Krótkie rozdziały przenoszą nas co chwilę z jednego miejsca w inne, od jednego bohatera, do drugiego. Jeśli zabieg ten miał dynamizować narrację, to wyszło coś innego: nie jesteśmy w stanie zaangażować się w przygody Ręki. Trzeci tom stwarza nadzieję na pewną zmianę sytuacji, jeśli wątki zaczną się do siebie zbliżać i łączyć, choć na to nie ma oczywiście gwarancji.
„Paradoks” robi pozytywne wrażenie opisami XIX-wiecznego Londynu i czytelnicy, którzy upodobali sobie ten okres lub miejsce, pewnie znów sięgną po książkę Fletchera. Jednak jeśli też zapomnieliście o przygodach Lucy, Charliego i bardziej doświadczonych członków Ostatniej Ręki, może być to dobrym sygnałem, by z tej serii jednak zrezygnować. Przypuszczam, że i ten tom rozwieje się w niepamięć, ponieważ nie ma w nim niczego wyjątkowego. Klimatyczny opis dawnego Londynu to za mało, a główna cecha powieści, jaka rzuca się szybko w oczy, to właśnie to poszatkowanie, o którym nawet chce się zapomnieć, bo najzwyczajniej denerwuje.
Autor: Aleksander Krukowski
Dodano: 2019-01-04 18:58:51
-Jeszcze nie ma komentarzy-
|
|
|
Artykuły
Plaża skamielin
Zimny odczyt
Wywiad z Anthonym Ryanem
Pasje mojej miłości
Ekshumacja aniołka
Recenzje
Grimwood, Ken - "Powtórka"
Salik, Magdalena - "Wściek"
Martine, Arkady - "Pustkowie zwane pokojem"
Sherriff, R.C. - "Rękopis Hopkinsa"
Kelly, Greta - "Lodowa Korona"
Harpman, Jacqueline - "Ja, która nie poznałam mężczyzn"
Baldree, Travis - "Księgarnie i kościopył"
Herbert, Brian & Anderson, Kevin J. - "Dziedzic Kaladanu"
Fragmenty
Maszczyszyn, Jan - "Mare Orientale"
Marryat, Frederick - "Statek widmo"
Kluczek, Stanisław - "Zamek Gardłorzeziec"
Pettersen, Siri - "Srebrne Gardło"
Wyndham, John - "Dzień tryfidów"
Wells, Martha - "Wiedźmi król. Witch King"
Howey, Hugh - "Zmiana"
Silverberg, Robert - "W dół do ziemi" (Wymiary)
|