Porywająca, świetnie napisana powieść, w której XXI-wieczną Polską nadal rządzą Piastowie, a wiara i obrzędy przodków są cały czas żywe. A wszystko przez to, że Mieszko I zdecydował się nie przyjąć chrztu…
Gosława Brzózka, zwana Gosią, po ukończeniu medyny wybiera się do świętokrzyskiej wsi Bieliny na obowiązkową praktykę u szeptuchy, wiejskiej znachorki. Problem polega na tym, że Gosia – kobieta nowoczesna, przyzwyczajona do życia w wielkim mieście – nie cierpi wsi, przyrody i panicznie boi się kleszczy. W dodatku nie wierzy w te wszystkie słowiańskie zabobony. Bogowie nie istnieją, koniec, kropka! Pobyt w Bielinach wywróci jednak do góry nogami jej dotychczasowe życie. Na Gosię czeka bowiem miłość. Czy jednak Mieszko, najprzystojniejszy mężczyzna, jakiego do tej pory widziała, naprawdę jest tym, za kogo go uważa? I co się stanie, gdy słowiańscy bogowie postanowią sprawić, by w nich uwierzyła? Słowiańskie bóstwa, pradawne obrzędy, romans, a przede wszystkim – solidna dawka humoru!

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 3 Luty 2016
ISBN: 978-83-280-2662-9
Format: 135×202 mm
Liczba stron: 352

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Tigana - 22:27 16-12-2015
Zamysł ciekawy, oby wykonanie nie za szwankowało.

Penny Dreadful - 11:08 17-12-2015
Romans to jeszcze nic złego. Mnie bardziej interesuje jak autorka zdołała wymazać tysiąc lat historii tak, żeby świat miał ręce i nogi. Ta rzeczywistość z blurba trochę naciągana jest, bo jakoś mi się nie chce wierzyć, że pogańska Polska przez cały ten czas była tak silna, że żadne inne państwo nie zdołało przez taki szmat czasu zmusić ją do Chrystianizacji. Normalnie by mnie taka książka nie zainteresowała, ale może ze względu na ten aspekt skuszę się i przeczytam.

nosiwoda - 15:02 17-12-2015
Brzmi jak coś, co Rafał Kosik mógłby napisać jako fejkową zapowiedź na pierwszego kwietnia.

Tigana - 16:11 17-12-2015
Nie liczyłbym na zwarte uniwersum. Podejrzewam, że dostaniemy po prostu pogańską Polskę osadzoną w po macoszemu potraktowanej Europie. Tutaj chyba będzie bardziej liczył się sam pomysł wyjściowy niż jakaś większa wizja. Ale zawsze mogę być w błędzie.