Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Chwała_Szatanowi - 08:20 11-03-2013
Och.

pp - 00:40 11-03-2013
Littella*

Chwała_Szatanowi - 22:36 10-03-2013
Morfina Twardocha.

Słabizna. Ile tu pustosłowia, ile zapychania, bezcelowego gmatwania, byle rozmyć, byle jakiś recenzent w tym pustosłowiu znalazł coś niby ambitnego, jakieś odkrywcze szlaki interpretacji. Na kupę zrzucone rozważania o narodowości, mitach. Po prostu zrzucone bo treści nie ma tu zbyt wiele, trochę ciekawych przemyśleń jest rzeczywiście przez pierwsze 100-200 stron ale całość napisana tak żeby to się dobrze sprzedało i żeby każdemu dać jakiś kawałek do szarpania i zachwytu. Dla każdego coś miłego- i najlepiej pokazują to recenzje, a jeszcze lepiej wypowiedzi samego Twardocha, który np zapytany o kobiecego komentatora-narratora, ducha ciągle łażącego za głównym bohaterem odpowiada, że w sumie to nie wie kim ten narrator jest. Sprytne- puste ale dające nieograniczone pole do interpretacji w świetle pozostałych wątków. Książki nie pisze Twardoch ale robią to za niego recenzenci, autor po prostu nawrzucał różnych rzeczy do wora. Już nie mówiąc o tym, że te kobieco-matczyne motywy to klisza z Littela.

Inna sprawa to "przełom i demitologizacja" jak z Obławy Kryształowicza czyli eksploatacja znanych motywów wałkowanych i parędziesiąt lat temu w kinie i obecnie w prasie historycznej ale teraz pokazywane jako coś nowego, deptanie odcisków, bezkompromisowość itd. Odkrycie raczej tylko dla ludzi kompletnie niezorientowanych w temacie.

Styl na początku przyciągający, taki niby flirt ze strumieniem świadomości, ale potem dobijający bo te same patenty lecą przez 600 stron. Zakończenie banalne. Wątki włącznie z głównym to w zasadzie szkice, nieudolnie pokończone albo zostawione. Mogło być z tego coś dobrego, gdyby cokolwiek zostało odpowiednio rozwinięte. A tak- wór koncepcji a nie książka.