Nazbyt swojski horror - katedra.nast.pl

Fabuła opowiada o nowym rozdziale w życiu Marka Leśniewskiego, doktora prawa na jednym z polskich uniwersytetów, którego zrujnowane małżeństwo i lokalny skandal skłoniły do wyprowadzki z miasta i podjęcia próby zdefiniowania osobistego szczęścia na nowo. Kupuje on nieruchomość na wsi, zamierzając odnaleźć tam prywatny raj – znany motyw bohatera po przejściach. Jednak wkrótce okazuje się, że w domu i jego otoczeniu dzieją się dziwne rzeczy, przy których nieprzyjazny sąsiad, będący postrachem całej gminy wcale nie jest największym problemem.

Zapraszamy do czytania recenzji powieści Stefana Dardy "Dom na wyrębach". Autorem tekstu jest Krzysztof Kozłowski.

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

historyk - 22:27 05-11-2011
LT, ja czytałem Czarny Wygon i niestety, niespecjalnie mi podszedł.

Shadowmage - 08:46 05-11-2011
LT, swoje stanowisko uzasadniłeś, więc nie masz co się dalej tłumaczyć. Po prostu u Ciebie zaskoczyło, a ja nie wyszedłem za etap nudy.
Nie czytałem następnych książek.

Lord Turkey - 08:35 05-11-2011
Przede wszystkim dzięki za lekturę i komentarze.
Co do oceny samej książki nie mam nic do dodania, gdyż w recenzji wskazałem wszystkie mankamenty, jak również walory powieści Dardy - takie, jakie miały znaczenie dla mnie. Aktualnie wypożyczyłem "Czarny wygon" i mam zamiar w listopadzie przekonać się czy autor zrobił postępy. Sądząc po Waszym rozczarowaniu wobec "Domu..." podejrzewam, że nie czytaliście kolejnej jego powieści? Jeżeli jednak - ciekaw jestem czy zmieniliście zdanie.

Pozdrawiam serdecznie

Shadowmage - 08:01 05-11-2011
To w zasadzie pod recką powinno być.

Poza tym się z Tobą zgadzam - mnie do końca nie złapało to, o czym LT się rozpisuje.

Pat - 18:36 04-11-2011
Miałam podobne odczucia, gdy się zabierałam do czytania tej książki, jednak mnie, w przeciwieństwie do Autora recenzji, zupełnie nie wciągnęło. Raczej uśpiło, jak już. Porządny horror to taki, po którego obejrzeniu / przeczytaniu człowiek boi się zgasić światło. Zagląda we wszystkie kąty, chcąc się upewnić, czy na pewno "coś" tam nie siedzi. Wychodzę z założenia, że książki mają wzbudzać w czytelniku emocje: strach, śmiech, łzy itp. Książka, która tego nie potrafi, nie jest książką. I w tym wypadku przereklamowana powieść pana Dardy nią nie jest (dla mnie).