Patronat
Heinlein, Robert A. - "Luna to surowa pani" (Artefakty)
Moorcock, Michael - "Elryk z Melniboné"
Ukazały się
Tur, Henryk - "Droga Honoru"
Kade, Kel - "Mag bez reputacji"
Domagalski, Dariusz - "I niechaj cisza wznieci wojnę"
Dębski, Rafał - "Gwiazdozbiór kata"
Larson, B.V. - "Świat Miasta"
Mortka, Marcin - "Karaibska krucjata. La Tumba de las Piratas" 2024
Antologia - "Imagination. Tom 1"
Chakraborty, Shannon - "Przygody Aminy Al-Sirafi"
Linki
|
|
|
Wydawnictwo: Galeria Książki Tłumaczenie: Agnieszka Fulińska Data wydania: Listopad 2010 ISBN: 978-83-62170-06-7 Oprawa: twarda Cena: 29,90 zł
|
„Szepty dzieci mgły i inne opowiadania” to antologia krótkich form Trudi Canavan, dosyć popularnej już i poczytnej australijskiej autorki fantasy. Tytuł ten wydano na solidnym papierze i w twardej oprawie, a wszystkie opowiadania opatrzone zostały posłowiem autorki, przez co książkę czyta się z naprawdę dużą przyjemnością. Dla próbujących swych sił, jako autorzy taki komentarz „od kuchni” pokazuje źródła literackich inspiracji, zaś dla pozostałych, stanowi podkreślenie istoty danego opowiadania. Co czytelnik znajdzie w środku? Zbiorek zawiera pięć tekstów i ma niewielkie rozmiary, gdyż liczy zaledwie dwieście stron. Opowiadania pochodzą z różnych okresów, począwszy od tytułowych „Szeptów dzieci mgły”, napisanych w 1999 r. (i nagrodzonych tytułem fantasy roku przez „Aurealis”, australijskie pismo fantastyczne), na „Markietance”, publikowanej po raz pierwszy skończywszy. Większość tekstów reprezentuje klasyczne fantasy, w tym jeden („Szalony uczeń”) należy do uniwersum „Czarnego Maga”. Jednakże w zbiorku znajdziemy też dwa opowiadania osadzone w realnym świecie, jedynie wybiórczo zniekształconym przez elementy fantastyczne.
Oceniając teksty zebrane w antologii jako całość, można stwierdzić, że Canavan wypracowała przyzwoity warsztat literacki, oraz posiada dość dużą łatwość w wywoływaniu u czytelnika różnych emocji, a jej teksty czyta się po prostu dobrze. Bohaterowie szybko wzbudzają sympatię i są umiejętnie scharakteryzowani. Z drugiej strony są to na ogół bardzo proste historyjki, opowiadające kolejne wersje znanych motywów i niepretendujące do tego, by stać się czymś więcej. Zbiór ten przeczytałem z pewną przyjemnością, lecz autorce nie udało się mnie zachwycić, czy skłonić do sięgnięcia po jedną z jej trylogii.
Zarazem jednak w każdym z opowiadań można dostrzec coś wartego uwagi. W „Szeptach dzieci mgły”, zbudowanych na tkwiącej w centrum opowieści tajemnicy, jest to poczucie bogactwa wykreowanego świata, tym bardziej niespodziewane, że tekst jest dosyć krótki. Widać w tym opowiadaniu także pewną lekkość tworzenia postaci, przejawiającą się niewielką ilością opisów, przy jednoczesnym wrażeniu znajomości bohatera i zrozumienia jego motywów. Stoi za tym wypracowany warsztat pisarki. „Szalony uczeń” mimo swoich mankamentów w postaci dość niewiarygodnego zachowania i przemiany protagonistki, porusza interesujący motyw wyzysku, skrytego pod pozorem troski i odpowiedzialności, głoszonych przez gildię magów. Ponadto finał i ogólny wydźwięk tej opowieści jest dość gorzki, co przydaje jej większej głębi. „Markietanka” to stosunkowo oryginalne, trzymające w napięciu, a momentami wręcz niepokojące opowiadanie, które rywalizuje u mnie z „Biurem rzeczy znalezionych” o podium najlepszej historii w książce. Bohaterka o nieznanych zamiarach sprawia, że opowiadanie jest nieprzewidywalne. Król-czarodziej, pola bitew i tajemnica pradawnego klasztoru odpowiadają zaś za ogólne zainteresowanie rozwiązaniem akcji.
Pozostałe dwa teksty to wspomniane już opowiadania z „naszego świata”. W „Przestrzeni dla siebie” autorka poddaje reinterpretacji znany motyw z podróżami w czasie, ujmując go jednak z innej perspektywy. Moje odczucia w czasie lektury zmieniały się od niepokoju, przez ciekawość, na przestrachu i zdumieniu kończąc. Interesująca forma pamiętnika oraz wspomniana perspektywa, to główne atuty tego krótkiego tekstu. Zakończenie skłania do refleksji, jak różnym rzeczom w życiu ludzie potrafią przypisać bardzo wysoką wartość. Ostatnie w książce opowiadanie, „Biuro rzeczy znalezionych” to szczególnie sympatyczna historyjka o zgubionym parasolu. Opowiadanie nastrojowe i z subtelnie przekazanym morałem. Wiele powiedzieć o nim nie można, by nie zdradzić istoty, ale dla mnie jest to ex aequo najlepsze opowiadanie w zbiorze.
Podsumowując, „Szepty dzieci mgły i inne opowiadania” to książka, która powinna przypaść do gustu zwłaszcza fanom twórczości Trudi Canavan. Odnajdą oni w antologii opowiadanie ze świata trylogii „Czarnego Maga”, a posłowia odsłonią przed nimi różne ciekawostki na temat życia i pisarstwa autorki. Dla pozostałych czas spędzony na lekturze tego niewielkiego zbiorku upłynie przyjemnie, momentami nawet bardzo, ale jednak bez rewelacji.
Autor: Krzysztof Kozłowski
Dodano: 2012-01-30 19:30:00
-Jeszcze nie ma komentarzy-
|
|
|
Artykuły
Plaża skamielin
Zimny odczyt
Wywiad z Anthonym Ryanem
Pasje mojej miłości
Ekshumacja aniołka
Recenzje
Martine, Arkady - "Pustkowie zwane pokojem"
Sherriff, R.C. - "Rękopis Hopkinsa"
Kelly, Greta - "Lodowa Korona"
Harpman, Jacqueline - "Ja, która nie poznałam mężczyzn"
Baldree, Travis - "Księgarnie i kościopył"
Herbert, Brian & Anderson, Kevin J. - "Dziedzic Kaladanu"
Lee, Fonda - "Dziedzictwo jadeitu"
Fonstad, Karen Wynn - "Atlas śródziemia"
Fragmenty
Wells, Martha - "Wiedźmi król. Witch King"
Howey, Hugh - "Zmiana"
Silverberg, Robert - "W dół do ziemi" (Wymiary)
Niven, Larry & Pournelle, Jerry - "Pyłek w Oku Boga"
Silverberg, Robert - "Księga czaszek"
Scalzi, John - "Wojna starego człowieka" (Wymiary)
Grimwood, Ken - "Powtórka"
Lewandowski, Maciej - "Grzechòt"
|