Dwudziestodwuletni Barry Trotter nie ma najmniejszego zamiaru porzucić zajęcia wiecznego ucznia i opuścić murów Hogpoku, a i władze tej uczelni, dla której Trotter jest darmową reklamą, wcale nie chcą go do tego zmuszać. Niepewne dorosłe życie nie może być konkurencją dla darmowego wiktu i opierunku, a trudno też pogardzić możliwością zaspokojenia równie cielesnych potrzeb, zapewnianą przez liczne groupies. Ale gęstniejące tłumy fanów Trottera zgromadzone wokół Hogpoku zaczynają być zagrożeniem z sanitarno-ekologicznego punktu widzenia, a ich liczba może się jeszcze zwiększyć – do dyrektora Bubeldora zaczynają dochodzić pogłoski, że niedługo na ekrany kin całego świata wejdzie film o przygodach magicznego chłopca. Trotter, wraz ze swym wiernym przyjacielem Lonem Grizzleyem, na skutek nieszczęśliwego wypadku mocno ograniczonym umysłowo (a w dodatku z nabytym całkiem sporym zespołem psich cech) oraz, oczywiście, Herbiną, zajmującą się obecnie kształtowaniem młodych umysłów w podrzędnej szkole dla pozbawionych zdolności czarodziejów, musi temu zapobiec. Wielka trójca rusza w stronę Hollywood...

Jak nietrudno zauważyć choćby z tego krótkiego streszczenia, większość zawartych w tej książce dowcipów obraca się wokół przekręconych nazwisk, w dość dosadny sposób przejaskrawionych cech postaci znanych z książek Rowling (ona notabene też w tej książce występuje), a także całkiem niedwuznacznych aluzji oraz – czego starałam się Wam oszczędzić – licznych opisów przeróżnych i w rozmaity sposób użytych naturalnych ludzkich wydzielin. Czasami – zdecydowanie za rzadko – pojawia się humor bardziej subtelny, jak wzmianka o akromandelach, występujących w Afryce Południowej olbrzymich pająkach zajmujących się obroną praw obywatelskich.

Przez połowę objętości książki nie dzieje się praktycznie nic. Akcja zaczyna nabierać tempa po przybyciu bohaterów do Stanów, miejscami udaje się jej też nabrać rumieńców (niezły, jak z sensacyjnych powieści, jest opis penetracji tajemnic korporacji wydającej książki o Barrym).

Nie jest to też pozycja całkowicie bezsensowna, Gerber przemycił na jej kartach kilka głębszych myśli, choćby o tym, jak bezkompromisowość młodości musi ustąpić przed prozą dorosłego życia czy, z drugiej strony patrząc, jak szaleństwo zmienia się w rozsądek. W niektórych momentach zdarzyło mi się nawet odczuwać żal, że zostało to polane tak niestrawnym sosem.

Zasadniczym problemem jest określenie grupy, do której to dziełko jest kierowane. Liczne klozetowe dowcipy, dla dojrzalszego czytelnika dość żenujące (co jest śmiesznego w przewracaniu się o nocnik czy opisie czyichś gastrycznych dolegliwości?) wskazują na grupę młodzieży młodszej (tak do 10 lat), z kolei napomknięcia o seksualnej stronie ludzkiego życia w jej dość egzotycznych odmianach sugerują odbiorców nieco starszych. Zaciekły fan Harry’ego Pottera, oburzony potraktowaniem jego bohaterów, zapewne odłoży tę książkę po kilku kartkach, przeciwnik tych powieści, początkowo – być może – zadowolony ze zmieszania z błotem bestsellerów Rowling, niechybnie, w miarę postępów w lekturze, zacznie mieć pewne podejrzenia. Bo książka Michaela Gerbera, choć mało zabawna, miejscami mocno niesmaczna i w znaczącej swej części po prostu nudna, jest też – co zaskakujące – pisana z perspektywy jeśli nawet nie miłośnika twórczości Rowling, to człowieka darzącego jej dokonania głębokim szacunkiem. Odniosłam wręcz wrażenie, że autor chciał po prostu napisać fanfika, a ponieważ nikt by tego nie wydał, poprzekręcał trochę i nazwał to parodią (prawo na tego typu twórczość pozwala). Dość żałośnie wypada przy tym wniosku wyrażone wprost na ostatnich stronach książki przeświadczenie, jakie to obrazoburcze dzieło zostało popełnione.

Wątpliwym zabiegiem wydaje mi się też zastrzeżenie na początku, że wszelkie błędy ortograficzne, gramatyczne i interpunkcyjne są zamierzone. Czyżby ta formuła, rodem z amerykańskich studenckich pisemek, pozwalała wydawcy na redukcję kosztów?

Podsumowując – nie było tak fatalnie, jak początkowo sądziłam. Jednak lekturę odradzam. Nie warto dla paru błyskotek babrać się w kupie śmieci.