Jednym z najczęściej powracających motywów w twórczości Grahama Mastertona jest indiańska magia. Wystarczy wspomnieć kultową już powieść „Manitou”, „Kostnicę” czy „Wendigo”. A jest tego dużo więcej. Zazwyczaj mariaże horroru z wierzeniami rdzennej ludności Ameryki Północnej dają u angielskiego pisarza udany, krwisty efekt. Są jednak wyjątki. W moim odczuciu „Noc skorpiona” należy, niestety, do tej drugiej kategorii.

Pierwsze kilkadziesiąt stron to trochę wędrówka donikąd. Autor, znany z szybkiego zawiązania akcji okraszonego często makabrą, tym razem stawia na dłuższą ekspozycję. Poznajemy bohaterów i ich codzienne życie, zaglądamy za kulisy branży filmowej, gdzieś w tle wyczuwa się nawiązania do ruchu Me Too. Problem w tym, że zostaje to podane w sposób mało angażujący czytelnika, brakuje akcji, elementu zaskoczenia. Gdyby nie okładkowy blurb, można by pomyśleć, że mamy do czynienia z powieścią obyczajową z elementami kryminału, a nie z horrorem. Podejrzewam, że autor chciał stworzyć odpowiednią otoczkę, oddać klimat prawdziwego, „brudnego” Hollywood, ale sposób wykonania pozostawia niedosyt.

Ciekawiej prezentuje się druga połowa książki. Śledztwo w sprawie młodej aktorki zatacza coraz szersze kręgi i prowadzi prosto w świat celebrytów i bohaterów pierwszych stron plotkarskich czasopism. Masterton w pełni wykorzystuje ulubione „zabawki”: indiańskiego demona, magię, pradawne krwawe rytuały. Nie obywa się bez mądrego starego szamana będącego istną skarbnicą wiedzy na temat mitologii Indian, dociekliwego prywatnego detektywa czy młodej heroiny, dążącej za wszelka cenę do prawdy. Akcja warto mknie do przodu, krew leje się strumieniami, a autor przygotował kilka niespodziewanych rozwiązań. Może i nie mamy do czynienia z epickim starciem dobra i zła, od którego zależą losy świata, ale czytelnik nie może narzekać na nudę. W trakcie lektury zalecałbym jedynie wyłączyć szare komórki i nie próbować racjonalizować postępowania bohaterów czy szukać sensu ich działań. Logika końcówki, gdzie super sprytni przestępcy pozwalają się dwukrotnie podejść na ten sam numer, pozostawia dużo do życzenia.

„Noc skorpiona” trudno zaliczyć do najlepszych powieści w dorobku Grahama Mastertona. Dość ospała akcja, mała dawka grozy, mało interesujący bohaterzy to chyba największe bolączki omawianej książki. Jeśli jednak ktoś potrzebuje niezobowiązującej lektury na letnie wieczory, to może być zadowolony.