NAST.pl
 
Komiks
  Facebook
Facebook
 
Forum

  RSS RSS

 Strona główna     Zapowiedzi     Recenzje     Imprezy     Konkursy     Wywiady     Patronaty     Archiwum newsów     Artykuły i relacje     Biblioteka     Fragmenty     Galerie     Opowiadania     Redakcja     Zaprzyjaźnione strony   

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

Nayler, Ray - "Góra pod morzem" (czarna)

McGuire, Seanan - "Pod cukrowym niebem / W nieobecnym śnie"

Ukazały się

Nayler, Ray - "Góra pod morzem" (czarna)


 Nayler, Ray - "Góra pod morzem" (niebieska)

 Kingfisher, T. - "Cierń"

 Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"

 Maas, Sarah J. - "Dom płomienia i cienia"

 Lloyd Banwo, Ayanna - "Kiedy byłyśmy ptakami"

 Jadowska, Aneta - "Tajemnica domu Uklejów"

 Sablik, Tomasz - "Mój dom"

Linki

Martin, George R.R. - "Nawałnica mieczy. Krew i złoto" (okładka filmowa, miękka)
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Cykl: Pieśń Lodu i Ognia
Tytuł oryginału: A Storm of Swords: Blood and Gold
Tłumaczenie: Michał Jakuszewski
Data wydania: Kwiecień 2014
ISBN: 978-83-7785-447-1
Oprawa: miękka
Cena: 49,90 zł
Rok wydania oryginału: 2000
Tom cyklu: 3, część 2



Gra o tron subiektywnym okiem (s04e06)

Po dwóch nieco słabszych odcinkach przyszła pora na chyba najlepszy epizod w sezonie. Duża w tym zasługa aktorstwa Petera Dinklage’a, ale i sceny z pozostałymi aktorami stały na wysokim poziomie, dzięki czemu pozytywne wrażenia towarzyszą przez cały czas.

Odcinek rozpoczyna się od wizyty Stannisa i Davosa w Żelaznym Banku w Bravos. Już to zwiastuje dobrą zabawę, bo w rolę bankiera wciela się Mark Gatiss. Być może rola Tycho Nestorisa nie jest aż tak spektakularna jak Mycrofta w „Sherlocku” kręconym przez BBC, ale jego mimika w połączeniu z wypranym z emocji głosem robi wrażenie. Widok Stannisa w roli zwykłego petenta też jest ciekawy i nawet w pewien sposób szkoda, że Davos z niezwykłą dla siebie elokwencją przekonał bankierów do finansowania Króla na Wąskim Morzu. Późniejsza scena w saunie jest w zasadzie zbędna, no może poza koniecznością pokazania zdrowej porcji biustów, bo ostatnio jakby scenarzyści o tym elemencie zapominali.

Trochę od czapy jest pokazana próba uwolnienia Theona przez siostrę – jej jedynym celem jest prawdopodobnie pokazanie, jak bardzo dał się zdominować Ramseyowi i wyzbył pierwotnej osobowości, co będzie miało przełożenie na przyszłe wydarzenia. Tak jak przypuszczałem w omawianiu jednego z pierwszych odcinków tego sezonu, scenarzyści postanowili w tym wątku czerpać już solidnie z „Tańca ze smokami” i zapowiada się, że to jeszcze nie koniec. A skoro pojawiła się Yara, to może w końcu zobaczymy co tam słychać u Greyjoyów? Akurat widok Pyke był jednym z ładniejszych plenerów w serialu, a skoro już czerpią z piątego tomu, to dlaczego nie włączyć kilku scen również z „Uczty dla wron”?

Okazało się też, że jednak jest budżet na smoki: może nie pozwala on ukazać, jak zdobywają miasto, ale do sceny pożarcia kilku kóz - już tak. Ze skutkami tego musi się borykać Dany podczas audiencji. Chyba po raz pierwszy w pełni czuje ciężar odpowiedzialności związanej z rządzeniem i podjętymi decyzjami, co jeszcze podkreśla pojawienie się Hizdahra zo Loraqa, chociaż w nieco innej roli niż w „Pieśni Lodu i Ognia”. Pierwsze spojrzenie na dość istotną w dalszej części cyklu postać nie zrobiło jakiegoś szalonego wrażenia i będzie trzeba poczekać, jak ta kreacja się rozwinie… chociaż bez większej niecierpliwości czy ciekawości, bo wątek Daenerys wkracza właśnie w etap długiego przynudzania i jeśli scenarzyści nie dodadzą czegoś od siebie, to śledzić go będą widzowie bez większego zainteresowania.

Finał odcinka to oczywiście proces Tyriona, który przebiega zgodnie z przewidywaniami i książkową wersją (oczywiście nie dokładnie, ale odchyły fabularne są stosunkowo niewielkie): przed trójką sędziów przewija się zestaw świadków składających jednoznaczne zeznania, Tyrion próbuje (niezbyt zdecydowanie) protestować, a Oberyn zadaje celne pytania (swoją drogą proces w połączeniu z zebraniem Małej Rady ładnie buduje kontrast między Martellem a Tyrellem, na korzyść tego pierwszego rzecz jasna). Dopiero pojawienie się Shae rusza oskarżonego do tego stopnia, że wygłasza pełną wściekłości mowę, która niweczy wcześniejsze ustalenia dotyczące jego losu.
Właśnie tyrada Tyriona połączona z genialną grą aktorską sprawia, że ten odcinek ma jedną z najlepszych, najmocniejszych końcówek w całym serialu, nie tylko w obecnie emitowanej serii. Dinklage błyszczał w pierwszym sezonie, w drugim i trzecim miał przebłyski, ale scenariusz nie dawał mu w pełni zaistnieć: teraz to sobie zrekompensował. Malujące się na jego twarzy połączenie furii i rozgoryczenia powoduje ciarki na plecach. Należy mieć tylko nadzieję, że to nie koniec popisów aktorskich z Tyrionem w roli głównej.



Autor: Tymoteusz Wronka


Dodano: 2014-05-15 10:09:32
Komentarze

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Obłęd - 11:05 15-05-2014
Najlepszy odcinek tego sezonu! Zobaczcie jak na plus wychodzi serialowi wycięcie wątku Johna, ckliwych spojrzeń Brienne na Jaimiego oraz Branna dotykającego Drzewa. Od razu lepsza jakość. To oczywiście tak pół żartem, pół serio. Oprócz świetnej sceny z Tyrionem warto zaznaczyć przynajmniej dwa smaczki tego odcinka, czyli rozmowę Oberyna z Varysem, a także słowa oskarżonego wypowiedziane do Pająka. Ten serial w ogóle dobrze radzi sobie z dialogami i monologami (szeroko rozumianą grą słowem), które nie dość, że pełne są emocji, to jeszcze wiele znaczą w nawiązaniu do późniejszych wydarzeń.

Tigana - 12:11 15-05-2014
"Trochę od czapy jest pokazana próba uwolnienia Theona przez siostrę" - delikatnie to ująłeś. Ucieczka Żelaznych Ludzi przed trójką mężczyzn z gołymi klatami i dwoma psami to jakaś farsa. Czy faktycznie scenarzystów nie było stać na nic lepszego?

Shadowmage - 12:23 15-05-2014
Obłęd pisze:Oprócz świetnej sceny z Tyrionem warto zaznaczyć przynajmniej dwa smaczki tego odcinka, czyli rozmowę Oberyna z Varysem, a także słowa oskarżonego wypowiedziane do Pająka. Ten serial w ogóle dobrze radzi sobie z dialogami i monologami (szeroko rozumianą grą słowem), które nie dość, że pełne są emocji, to jeszcze wiele znaczą w nawiązaniu do późniejszych wydarzeń.
Dialogi były często dobre w książce, ale gra aktorska i podrasowanie wypowiedzi też robią swoje. No i czasem scenarzyści piszą własne - czasem mają coś ważnego wprowadzić, ale często też po prostu zabawić widza ciętymi ripostami.
Tak, sceny z Varysem też są niezłe. I podoba mi się Oberyn, chyba nawet bardziej niż u Martina, bo tam w końcu był jednak czwartoplanową postacią.
Tigana pisze:"Trochę od czapy jest pokazana próba uwolnienia Theona przez siostrę" - delikatnie to ująłeś. Ucieczka Żelaznych Ludzi przed trójką mężczyzn z gołymi klatami i dwoma psami to jakaś farsa. Czy faktycznie scenarzystów nie było stać na nic lepszego?
Bardziej mi chodziło o wydźwięk sceny niż jej realizację, która faktycznie jest kiepska. I nie tylko strachu przed psiakami można się przyczepić (mnie np. rozbawiło, że już zostali nakryci, trup się ściele gęsto, a koleś nadal stara się kneblować Theona).

Anonymous - 12:56 15-05-2014
Kiepska mało powiedziane została 3 ludzi w środku zamku, w psiarni i udało im się uciec, mimo wszczętego alarmu i wypuszczonych psiaków. Zastanawiałem się - uciekli przez główną bramę, czy z murów skakali? Przy takiej realizacji jaką pokazali twórcy ich szanse na ucieczkę, czy przeżycie wynoszą zero. Może się czepiam, ale jak coś robić to porządnie. Na szczęście scena z Tyrionem wynagrodziła te niedociągnięcia.

Komentuj


Artykuły

Plaża skamielin


 Zimny odczyt

 Wywiad z Anthonym Ryanem

 Pasje mojej miłości

 Ekshumacja aniołka

Recenzje

Hoyle, Fred - "Czarna chmura"


 Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"

 Lindgren, Torgny - "Legendy"

 Miles, Terry - "Rabbits"

 McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"

 Simmons, Dan - "Czarne Góry"

Fragmenty

 Mara, Sunya - "Burza"

 Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"

 Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

 Sablik, Tomasz - "Próba sił"

 Kagawa, Julie - "Żelazna córka"

 Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"

Projekt i realizacja:sismedia.eu       Reklama     © 2004-2024 nast.pl     RSS      RSS