Patronat
Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"
Weeks, Brent - "Na krawędzi cienia" (wyd. 2024)
Ukazały się
Zahn, Timothy - "Thrawn" (wyd. 2024)
Zahn, Timothy - "Thrawn. Sojusze" (wyd. 2024)
Zahn, Timothy - "Thrawn. Zdrada" (wyd. 2024)
Romero, George A. & Kraus, Daniel - "Żywe trupy"
Thiede, Emily - "Złowieszczy dar"
antologia - "Ekstrakty. Tom drugi"
Iglesias, Gabino - "Diabeł zabierze was do domu"
Richau, Amy & Crouse, Megan - "Star Wars. Wielka Republika. Encyklopedia postaci"
Linki
|
|
|
Wydawnictwo: Mag Tytuł oryginału: Warbreaker Tłumaczenie: Grzegorz Komerski Data wydania: Kwiecień 2010 Wydanie: I ISBN: 978-83-7480-170-6 Oprawa: miękka Format: 135×202mm Liczba stron: 620 Cena: 45,00 zl Rok wydania oryginału: 2009 Wydawca oryginału: Tor Books
|
Z początku wydaje się, że będziemy mieć do czynienia z historią opowiadającą o konflikcie dwóch państw: małego górskiego królestwa Idrisu oraz rządzonego przez Króla-Boga potężnego Hallandrenu. Są to jednak tylko pozory, punkt wyjścia dla „Siewcy Wojny” Brandona Sandersona, barwnej i ze wszech miar oryginalnej powieści fantasy.
Świat kreślony ręka amerykańskiego pisarza jest światem niezwykłym. Gdzie indziej zwyczajni ludzie, którzy umrą chwalebną śmiercią mogą odrodzić się jako żyjący bogowie? Teraz żyją w pałacowej „złotej klatce”, zbierają dowody uwielbienia, a równocześnie spiskują między sobą. Do tego system magii oparty na „oddechach” będących, w pewnym sensie, odpowiednikiem duszy. Im więcej ich posiadasz, tym większa jest twoja potęga i moc; to z kolei umożliwia ożywanie martwych przedmiotów i korzystania z ich nowych właściwości. Do tego egzotyka codziennego życia na królewskim dworze, pełnego przepychu, ale i ciemnych korytarzach, gdzie zapadają decyzje o losach pojedynczych ludzi, jak i całych narodów.
Równie ciekawy jak opis samego świata – jest sposób jego prezentowania. Sanderson nie zdecydował się, i moim zdaniem słusznie, by wrzucić czytelnika na „głębokie wody”. Kolejne sekrety otaczającej nas rzeczywistości poznajemy powoli, wraz z rozwojem fabuły. Autor ucieka przy tym przed zbytnią łopatologią – woli zasady funkcjonowania np. magii pokazywać na przykładach. Najczęściej jedna z postaci nabywa nowe umiejętności i stara się nauczyć je wykorzystać, co staje się świetnym pretekstem do zaprezentowania czytelnikowi całej gamy zjawiska. Podobnie ma się rzecz z opisem warunków życia czy arkanów dworskiej etykiety – nie poznajemy ich ze słów osób trzecich, lecz za sprawą bohaterów odczuwamy je niejako na własnej skórze.
Właśnie, bohaterzy – nawet najwspanialej wymyślony świat byłby bez nich pusty. Główne postaci „Siewcy Wojny” posiadają jedną cechę wspólną – nie chcą, a może nie potrafią zaakceptować swego miejsca na świecie. Księżniczka Vivenna, przygotowywana przez całe życie do roli królewskiej małżonki, niespodziewanie zostaje pozbawiona swej szansy. Czy jej kolejne czyny wynikają z troski o dobro ojczyzny, czy mają za zadanie jedynie wypełnić powstałą pustkę? Z kolei jej siostra, Siri, musi diametralnie zmienić styl postępowania i nauczyć się żyć wśród dworskich intryg. Tylko czy niedoświadczona władczyni ma szansę na zwycięstwo z dworską kamarylą? Jest i Dar Pieśni – bóg nieakceptujący własnej boskiej egzystencji. Nie wystarcza mu świat boskich intryg i w nielicznych wspomnieniach o dawnym życiu próbuje odnaleźć sens istnienia. Zapomina przy tym, że przeznaczenie lubi zakpić z każdego, a marzenia nie zawsze idą w parze z rzeczywistością. W „Siewcy Wojny” nie zawodzi także drugi plan. Widać, że autorowi zależało, by każda postać wniosła coś do fabuły. Niektórzy bohaterzy bawią, inni straszą lub irytują – każdy jest na swój sposób oryginalny.
Mamy zatem oryginalny świat, ciekawe kreacje bohaterów, ale także nienaganny warsztat pisarski. Jeśli komuś spodobały się dotychczasowe powieści Sandersona i tym razem nie będzie zawiedziony. Z jednej strony mamy epicki rozmach, z drugiej – dbałość o szczegóły. Świat opisany jest bardzo plastycznie, barwnie, wciąga czytelników w swoje realia. Do tego dochodzi zrównoważone tempo książki – poszczególne wątki rozwijają się co prawda nieśpiesznie, ale autor potrafi je w dowolnej chwili zdynamizować, dzięki czemu czytelnik nie czuje się nawet przez chwilę znudzony. Nie brakuje również zaskakujących wolt i niespodzianek, a wiele początkowych sądów czytelnika zostaje w miarę postępów w lekturze zweryfikowanych.
Większość książek stanowi kolejną część cyklu lub serii, dlatego nie sposób nie wspomnieć o jeszcze jednej zalecie recenzowanej powieści. Dostajemy do rąk dzieło skończone. Na liczącej ponad sześćset stron książce Sandersonowi udało się nie tylko stworzyć wciągającą historię, ale także w pełni ją rozwinąć i zakończyć. Po zamknięciu książki czytelnik nie czuje się oszukany – wszystkie wątki zostają w pełni opowiedziane, a finał nie pozostawia niedosytu. Po prostu bajka dobiega końca, a bohaterowie mogą dalej żyć długo i szczęśliwie, nie obawiając się zdradzieckich sequeli ani zabójczych prequeli.
„Siewca Wojny” Brandona Sandersona posiada tak naprawdę tylko dwie wady: lekko odstraszającą okładkę oraz zakręcony blurb, z lektury którego wynika wszystko oprócz najważniejszego – że mamy do czynienia ze znakomitą powieścią fantasy.
Autor: Adam "Tigana" Szymonowicz
Dodano: 2011-03-05 19:28:00
-Jeszcze nie ma komentarzy-
|
|
|
Artykuły
Plaża skamielin
Zimny odczyt
Wywiad z Anthonym Ryanem
Pasje mojej miłości
Ekshumacja aniołka
Recenzje
Lee, Fonda - "Dziedzictwo jadeitu"
Fonstad, Karen Wynn - "Atlas śródziemia
Fosse, Jon - "Białość"
Hoyle, Fred - "Czarna chmura"
Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"
Brzezińska, Anna - "Mgła"
Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"
Lindgren, Torgny - "Legendy"
Fragmenty
Grimwood, Ken - "Powtórka"
Lewandowski, Maciej - "Grzechòt"
Howard, Robert E. - "Conan. Księga druga"
Wagner, Karl Edward - "Kane. Bogowie w mroku" #2
Sherriff, Robert Cedric - "Rękopis Hopkinsa"
Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"
Howey, Hugh - "Silos" (wyd. 2024)
Wagner, Karl Edward - "Kane. Bogowie w mroku" #1
|