Patronat
Nayler, Ray - "Góra pod morzem" (niebieska)
Wells, Martha - "Protokół buntu. Strategia wyjścia"
Ukazały się
Greathouse, J.T. - " Struktura świata"
Seliga, Aleksandra & Kujawska, Katarzyna - "Serce kniei"
King, Stephen - "Chudszy" (2024)
Le Guin, Ursula K. - "Ziemiomorze. Wydanie rozszerzone" (2024)
Lovecraft, Howard Phillips - "Listy wybrane 1906-1927"
Szostak, Wit - "Oberki do końca świata"
antologia - "Rocznik fantastyczny 2024"
Gwynne, John - "Cień bogów"
Linki
|
|
|
Wydawnictwo: Książnica Cykl: Le Guin, Ursula K. - "Ziemiomorze"Tytuł oryginału: The Farthest Shore Data wydania: Marzec 2007 ISBN: 978-83-250-0045-5 Oprawa: miękka Format: 110 x 175 mm Liczba stron: 264 Cena: 14,90 zł Tom cyklu: 3
|
Panuje przekonanie, że każdy z nas posiada swoje przeznaczenie. Czasem znajduje się ono blisko, wręcz na wyciągnięcie ręki, niekiedy jednak żeby je odnaleźć i zrozumieć należy odbyć długą podróż, która może zawieść poza „Najdalszy brzeg”.
W taką właśnie daleką wyprawę musi wyruszyć Arcymag z wyspy Rok, Ged zwany Krogulcem, którego jedynym towarzyszem będzie młody książę Arren. Co skłoniło ich do podjęcia takiego wyzwania? Magia, a raczej jej brak. Z niewiadomych przyczyn w Ziemiomorzu zanika potęga Słowa, magowie tracą swoją moc, zapominają zaklęcia, ba, niektórzy z nich wręcz zaprzeczają istnieniu magii. Co gorsza przypadłość ta dotyka również ludzi, którzy nieświadomie się nią posługiwali – z dnia na dzień ich życie traci sens, stając się jałową wegetacją lub drogą ku szaleństwu. Wyprawa maga i księcia w poszukiwaniu prawdy nie będzie łatwa: spotkają na swojej drodze nowych przyjaciół i starych wrogów, zmierzą z przedwiecznymi smokami, a nawet przyjdzie im przemierzyć zaświaty.
Podobnie jak w wypadku „Grobowców Atuanu”, poprzedniej książki Ursuli K. Le Guin, także „Najdalszy brzeg” jest w dużej mierze metaforą. Oczywiście można ją potraktować jako jedną z wielu klasycznych powieści fantasy. Oto garstka wybrańców wyrusza w daleka wyprawę, aby wypełnić „quest” – przemierzają niezbadane ziemie, walczą z piratami, spotykają smoki, aby w końcu zwyciężyć. Obawiam się jednak, że takie podejście do tej powieści byłoby sprzeczne z intencjami autorki.
Ważną bowiem rolę w „Najdalszym brzegu” odgrywają nie same przejścia bohaterów, ale ich wpływ na postawę Geda i Arrena. Młody następca tronu przechodzi swoistą inicjację – ze zwykłego młodzieńca wyrasta na silnego i mądrego mężczyznę, który będzie w stanie wypełnić przeznaczenie. W kulturach pierwotnych takie przejście w dorosłe życie często jest związane z próbami, które miały na celu potwierdzenie męskości. I tym właśnie jest podróż, którą odbywa Arren z Gedem – ciągiem prób mających sprawdzić, czy okaże się on godnym miana władcy Ziemiomorza. Książę cierpi głód, pragnienie, przechodzi chwile zwątpienia, równocześnie nienawidzi arcymaga i pragnie mu pomóc. Również dla Geda wyprawa ma symboliczne znaczenie. Z jednej strony jest on najpotężniejszym żyjącym czarnoksiężnikiem, z drugiej człowiekiem zmęczonym życiem. Dla niego ta wędrówka staje się punktem kulminacyjnym jego istnienia, ostatnią misją, jaką musi wypełnić. Przed laty udało mu się połączyć obie połówki pierścienia Erreth-Akbego, ale pomimo tego Ziemiomorze nie odzyskało spokoju. Teraz w Arrenie widzi nadzieję na wieczny pokój, ale młodzieniec nie jest jeszcze gotów. Ich ostateczną próbą będzie zejście do Suchej Krainy – domeny zmarłych. Czy i tym razem życie zatriumfuje nad śmiercią? Nadzieja pokona zwątpienie? Odpowiedź może nie jest trudna, ale wszystko ma swą cenę. Jeśli patrzysz w otchłań, bądź pewny, ze ona patrzy na ciebie.
W końcu podróże bohaterów to również okazja dla samej autorki, aby podzielić się z czytelnikami swoją wielką pasją – antropologią kulturową. Jest to odczuwalne w trakcie lektury całej powieści, szczególnie we fragmentach opisujących społeczności zamieszkujące wyspy Ziemiomorza. Najwięcej miejsca poświęcono Dzieciom Morza Otwartego, żeglarskiemu narodowi mieszkającemu na tratwach. Wraz z Gedem i Arrenem poznajemy kulturę, religię i obyczaje tej zapomnianej wspólnoty.
Podróż dobiega końca, „Najdalszy brzeg” pozostał dawno w tyle, gdzieś na horyzoncie powoli majaczy się rodzinne wybrzeże. Możemy teraz wygodnie usiąść i zapomnieć o trudach wyprawy. Ale za dzień, może dwa warto znów wziąć do ręki powieść Ursuli Le Guin i przypomnieć sobie historię o dorastaniu, męstwie i nadziei. W końcu każdy z nas ma swoje przeznaczanie i czasami potrzebuje przewodnika, który pomoże mu bezpiecznie osiągnąć kres wędrówki…
Ocena: 10/10
Autor: Adam "Tigana" Szymonowicz
Dodano: 2007-06-20 19:40:06
Sortuj: od najstarszego | od najnowszego
Spike - 00:32 21-06-2007
Moja ulubiona część Ziemiomorza, a przy okazji jedna z najlepszych książek fantasy ever (osobiście cenię pierwszą trylogię o Ziemiomorzu wyżej niż Tolkiena).
Lord pro traktor - 15:45 25-06-2007
No, proszę.. 10. Kto by pomyślał, że proste baśniowe historie mają taką siłę oddziaływania na psychikę fanów fantastyki? Chyba rzeczywiście jest coś na rzeczy z tym eskapizmem (w lata dziecięce, dodam).
Wydaje mi się jednak, że aby ocena była wiarygodna, w kategorii fantasy, należałoby zmienić skalę na 1-15
Tigana - 22:31 25-06-2007
Lord pro traktor pisze:No, proszę.. 10.
Nie martw się średnia wyjdzie przyzwoita - do recenzji dosrtałem jeszcze "Tehanu" ponoć najsłabszy tom cyklu
|
|
|
Artykuły
Plaża skamielin
Zimny odczyt
Wywiad z Anthonym Ryanem
Pasje mojej miłości
Ekshumacja aniołka
Recenzje
McDonald, Ian - "Hopelandia"
antologia - "PoznAI przyszłość"
Chambers, Becky - dylogia "Mnich i robot"
Pohl, Frederik - "Gateway. Za błękitnym horyzontem zdarzeń"
Esslemont, Ian Cameron - "Powrót Karmazynowej Gwardii"
Sanderson, Brandon - "Słoneczny mąż"
Swan, Richard - "Sprawiedliwość królów"
Iglesias, Gabino - "Diabeł zabierze was do domu"
Fragmenty
McCammon, Robert - "Łabędzi śpiew"
Vaughn, S.K. - "Astronautka"
Howey, Hugh - "Pył"
Simmons, Dan - "Lato nocy"
McCammon, Robert - "Pan Slaughter"
Spinrad, Norman - "Żelazny sen"
Wyndham, John - "Poczwarki"
Holdstock, Robert - "Lavondyss"
|