|
Patronat
Brown, Pierce - "Czerwony świt" (wyd. 2024)
LaValle, Victor - "Samotne kobiety"
Ukazały się
Esslemont, Ian Cameron - "Kamienny wojownik"
 Kagawa, Julie - "Dusza miecza"
Pupin, Andrzej - "Szepty ciemności"
Ferek, Michał - "Pakt milczenia"
Markowski, Adrian - "Słomianie"
Sullivan, Michael J. - "Epoka legendy"
Stewart, Andrea - "Cesarzowa kości"
Wagner, Karl Edward - "Kane. Bogowie w mroku"
Linki
|
|
|
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: Maj 2007
ISBN: 978-83-60505-35-9
Oprawa: miękka
Format: 125 x 195
Liczba stron: 448
Cena: 29,95
Seria: Tryby fantazji
|
„Załatwiaczkę” wydała – nomen omen – Fabryka Słów. I książka ta wygląda dokładnie tak, jakby zeszła z fabrycznej taśmy: dziewięć identycznych opowiadań ustawionych jedno za drugim, jak dziewięć puszek Coca-Coli.
„Załatwiaczka” była pierwotnie krótkim opowiadaniem, z którego wyrósł zbiór powiązanych ze sobą opowieści o tym samym tytule. Wszystkie osnute są wokół realizacji zadań, które Załatwiaczka – jakżeby inaczej – załatwia. Wszystkie łączy postać głównej bohaterki. By nie szukać daleko – ten rodzaj prozy uprawia z powodzeniem Anna Kańtoch, która zatrzymała się o krok od tworzenia powieści, poprzestając na powiązanych ze sobą krótszych epizodach.
Do stworzenia zbioru opowiadań potrzebna jest jednak garść pomysłów, którymi można by je obdzielić. Potrzeba, oprócz etatowej grupy głównych bohaterów, galerii ciekawych postaci i przedmiotów, które można wprowadzić w każde z opowiadań. Konieczna jest garść zagadek, śladem których podąży czytelnik.
Milena Wójtowicz zrobiła natomiast coś kuriozalnego – kilkakrotnie sklonowała „Załatwiaczkę”, nie siląc się na nowe pomysły i postacie. Dziewięć razy pod rząd opowiada od nowa tę samą historię. Nie ma żadnych nowych pomysłów ani niespodzianek. Nie dzieje się nic, co przerwałoby wrażenie zapętlonego déjà vu. Żaden z wątków nie wiedzie do rozsądnego finału, a żadna z tajemnic nie zostaje wyjaśniona. Ciągle za to słyszymy – jak z zaciętej płyty – o Załatwiaczce biegającej z telefonem przy uchu, o jej ogrodniczkach i trampkach, o włosach koloru oberżyny, o notesie spiętym gumkami recepturkami i o kontrakcie, przed którym nie ma ucieczki. Każdy z tych motywów powraca niczym namolnie brzęcząca mucha. I żaden z nich nie staje się kanwą ciekawej opowieści, choć niektóre – jak choćby problem ukrytych kosztów, jakie wiążą się z realizacją życzenia – intrygują i aż proszą się o wyjaśnienie.
Aby opowiadanie było opowiadaniem, musi zawierać unikalny pomysł, musi się sensownie zawiązać i wyraziście zakończyć. Tego wszystkiego „Załatwiaczce” brakuje. Niespełnienie tych wymogów mógłby jeszcze wynagrodzić jakiś sensowny finał wieńczący całość zbioru, ale i tego zabrakło. Kto przeczytał jedno opowiadanie z tego zbioru – przeczytał de facto wszystkie.
„Załatwiaczkę” pisała Wójtowicz, więc chciałoby się rzec – ostatnia nadzieja w dowcipie. Niestety, żarty pojawiają się rzadko i są zwykle bardzo delikatne, wtopione w przejrzystą narrację. Nie ma tu długich szaleńczych szarż à la Pratchett, a wobec braku wciągającej fabuły i wyraźnego niedoboru pomysłów, książka jest nużąco nijaka. Jeśli całość miała być satyrą na brytyjskie przywary albo na polską emigrację – zabrakło autorce przenikliwości, spostrzegawczości i humoru.
Po lekturze zbioru nietrudno odgadnąć jego genezę. Pcha się przed oczy obraz wydawcy, który – po przeczytaniu opowiadania, rokującego pewne literackie nadzieje – dzwoni do Mileny Wójtowicz z prośbą: „załatw mi tego trochę więcej, to się zrobi książkę”. Wójtowicz siada do klawiatury i raz-dwa, nie dbając o detale, realizuje zlecenie. Szkoda, że nie mam telefonu do Załatwiaczki, bo i ja miałbym skromną prośbę – „załatw mi, proszę, świat wolny od książek pisanych na siłę”.
Ocena: 3/10
Autor: Krzysztof Pochmara
Dodano: 2007-06-14 15:26:30
Sortuj: od najstarszego | od najnowszego
GeedieZ - 15:35 14-06-2007
Hyhy, ładnie 
Nie żebym czuł jakąś satysfakcję na widok taiej oceny ale już po opowiadaniu zamieszczonym w "Niech żyje Polska: Hura" mozna było się domyśleć poziomu tej książki. Dlatego omijałem ją szerokim łukiem. Oczywiście inne portale dadzą jej ocenę w stylu 6/10 albo 4/6 bo inaczej nie wypada... Dlatego lubię Was - Katedrę za to, że czasami zjedziecie jakąś książkę. Bo przecież samych arcydzieł u nas nie wydają jakby to chcieli niektórzy recenzenci innych portali...
Shadowmage - 15:37 14-06-2007
Fajna recenzja, choć nie chciałbym być w skórze autorki...
Tylko jedna uwaga - wg Wójtowicz "Załatwiaczka" od samego początku miała być serią opowiadań, więc raczej nie można powiedzieć, że zbiorek wyewoluował od jednego opka w "TF".
PS: GeedieZ - "Załatwiaczka była w pierwszym tomie "Tempus Fugit", a nie "Niech żyje Polska. Hura!".
A poza tym tamto opko aż takie złe nie było - tyle, że pomnożone razy dziewięć faktycznie może spowodować reakcję taką jak kurpa.
GeedieZ - 15:41 14-06-2007
Co nie zmienia faktu, że to musi być cholernie nudne - jak napisał Krzysztof Pochmara - wszystko na jedno kopyto. Nie chcę oceniać "Załatwiaczki" bo nie czytałem (i nie będę) ale jeśli mam oceniać po jednym opowiadaniu z tego cyklu to jest to doprawdy nie moja literatura.
Zaczynam natomiast tracić wiarę w biblionetkę: średnia 4.56/6 przy 9 głosach :/ Toć to lepiej niż Bakker chociaż tam 3 razy więcej ludzi głosowało.
ASX76 - 20:01 14-06-2007
Biblionetka to niepewne źródło, zwłaszcza w przypadku gdy niewiele osób głosowało i nie znamy ich gustów. Zalecam Esensją i Katedrę. 
P.S. O tym, że przeważająca większość autorów wydawanych pod szyldem FS prezentuje poziom daleki od dobrego wiadomo nie od dziś.
Spriggana - 08:36 15-06-2007
"[...] ten rodzaj prozy uprawia z powodzeniem Anna Kańtoch, która zatrzymała się o krok od tworzenia powieści, poprzestając na powiązanych ze sobą krótszych epizodach." - muszę przyznać że to zdanie nieco mnie zaskoczyło. W końcu Anna Kańtoch debiutowała powieścią, a niedługo ukaże się "13 anioł"... No ale cóż to jest wobec 2 zbiorów opowiadań o Domenicu 
kurp - 08:49 15-06-2007
"Miasto..." się nie liczy... 
Albo i potwierdza teorię, że Kańtoch woli snuć krótsze opowieści, by nie nudzić dłuższą narracją.
Sformułowanie "tworzenia powieści" sugeruje więcej, niż jedną powieść
Shadowmage - 12:50 15-06-2007
W tym wypadku będziemy mądrzejsi za kilka tygodni, kiedy sobie "13 anioła" przeczytamy
GeedieZ - 20:58 15-06-2007
"Tempus fugit", "Niech żyje Polska" ... ten sam, bardzo średni poziom...
|
|
|
Artykuły
Plaża skamielin
Zimny odczyt
Wywiad z Anthonym Ryanem
Pasje mojej miłości
Ekshumacja aniołka
Recenzje
Fosse, Jon - "Białość"
Hoyle, Fred - "Czarna chmura"
Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"
Brzezińska, Anna - "Mgła"
Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"
Lindgren, Torgny - "Legendy"
Miles, Terry - "Rabbits"
McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"
Fragmenty
Lewandowski, Maciej - "Grzechòt"
Howard, Robert E. - "Conan. Księga druga"
Wagner, Karl Edward - "Kane. Bogowie w mroku" #2
Sherriff, Robert Cedric - "Rękopis Hopkinsa"
Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"
Howey, Hugh - "Silos" (wyd. 2024)
Wagner, Karl Edward - "Kane. Bogowie w mroku" #1
Mara, Sunya - "Burza"
|
