Krystyna, emerytowana policjantka, jako młoda dziewczyna straciła w tajemniczych okolicznościach brata. W 1963 roku piątka studentów, dwie dziewczyny i trzech chłopaków, wyruszyła w Tatry, troje z nich zostało odnalezionych martwych, jeden – brat Krystyny – zaginął bez wieści. Wrócił tylko Jacek.

Teraz, po ponad pięćdziesięciu latach, Krystyna niespodziewanie spotyka go w osiedlowym sklepie w katowickim Nikiszowcu. Okazuje się, że Jacek od jakiegoś czasu pod zmienionym nazwiskiem mieszka w tej samej dzielnicy. Krystyna postanawia zmusić go do zdradzenia, co wydarzyło się w górach, a może nawet dokonać zemsty – w tym celu późnym wieczorem wybiera się do jego domu z nożem w plecaku. Gdy jednak wchodzi do willi, zastaje Jacka zamordowanego.

Świadoma faktu, że jeśli jej obecność na miejscu zbrodni wyjdzie na jaw, zostanie pierwszą podejrzaną, zaczyna wykorzystywać kontakty z przeszłości i prowadzić prywatne śledztwo...

Krystyna nie była dobrą matką – za bardzo pochłaniała ją praca – ale teraz ma dobre relacje z wnuczką i nie chce ich stracić. Niestety, okazuje się, że dziewczyna może mieć coś wspólnego z tajemniczą śmiercią Jacka…

Pierwszy tom trylogii jednej z najbardziej zdolnych pisarek kryminalnych i fantastycznych, uznawanej za królową budowania napięcia.

Wydawnictwo: Marginesy
Cykl: Wiosna zaginionych
Data wydania: 30 Wrzesień 2020
ISBN: 978-83-66335-85-1
Oprawa: miękka
Format: 135 x 210 mm
Liczba stron: 400
Cena: 39,90 zł
Tom cyklu: 1

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Tigana - 18:52 18-08-2020
Super. Ostatnie kryminały Kańtoch stały na wysokim poziomie i ich lektura dostarczyły mi sporo frajdy - szczególnie "Wiara". Z opis widać, że autorka ucieka od kryminałów z akcją osadzoną w czasach PRL-u, ale równocześnie zagadka będzie sięgała korzeniami przeszłości.

ASX76 - 23:04 18-08-2020
Czyli daleko nie uciekła ;)

nosiwoda - 15:05 22-08-2020
A ja tak niekoniecznie. Przeczytałem syskie cy, i to niedługo po sobie, i nie byłem zachwycony, a teraz nawet nie pamiętam fabuły, tym bardziej intrygi kryminalnej. Nieźle opisy obyczajowe, z prlowskimi realiami miałem spore wątpliwości. Zdecydowanie wolę Niepełnie i Czarne.

Tigana - 19:52 24-08-2020
"Niepełnia" i "Czarne" to zupełnie inny poziom literatury, aczkolwiek dla mnie te pozycje są ciut przyciężkawe. "Wiara" za sprawą bliskiej mi lokalizacji, ale i wciągającej fabuły to te kawałek dobrej literatury. Zresztą Kańtoch poniżej pewnego poziomu nie schodzi, poziomu, który dla wielu polskich autorów jest nieosiągalny.