Opowiesz nam o głównym bohaterze „Imperium ciszy”?

Christopher Ruocchio: Hadrian na początku powieści mówi nam, że jest jak dwie osoby w jednej: jest tym, który ocalił ludzkość przed zagrażającymi jej obcymi, a jednocześnie tym, który unicestwił miliony istnień. Wiedziałem, że niektórzy ludzie używają określenia "antybohater", żeby go opisać, ale tak naprawdę jest i bohaterem, i złoczyńcą. Pytanie: dlaczego?

Co zainspirowało Cię do stworzenia takiego bohatera?

Luke Skywalker. Pierwszy raz obejrzałem „Gwiezdne wojny”, gdy miałem trzy albo cztery lata. Od tamtej pory uwielbiam historie o bohaterach. W dzisiejszych czasach popularne jest krytykowanie idei heroizmu. Nie podoba mi się to. Wszyscy powinniśmy starać się być bohaterami i jeśli posiadają wady, to dobrze, bo to właśnie one najlepiej uczą, że nie należy ośmieszać heroizmu. Chcę prawdziwego bohatera!

Twoja powieść ma jakieś powiązania z historią?

Hadrian jest po części Lordem Byronem i T.E. Lawrence’em, ale najwięcej inspiracji historycznych znajdziesz w sposobie budowania świata. Imperium jest połączeniem starożytnego Rzymu, Bizancjum i Wielkiej Brytanii z czasów wiktoriańskich.

Jak długo pisałeś tę książkę?

Zanim powieść się ukazała, minęły trzy lata od czasu, kiedy zacząłem ją pisać. Ale ta historia, jej charakter, pomysł na nią był ze mną znacznie dłużej. Myślę, że dojrzewał we mnie od prawie 17 lat.

Wybierz dla nas jeden lub dwa cytaty z „Imperium ciszy”.

Wybrałem dwa, losowo:

„Żyjemy w opowieściach i w tych opowieściach pozostajemy pod działaniem zjawisk, które nie podlegają mechanizmom czasu i przestrzeni. Strach i miłość, śmierć i gniew, a także mądrość są w takim samym stopniu częściami naszego wszechświata jak światło i grawitacja. Starożytni nazywali je bogami, ponieważ jesteśmy ich stworzeniami, ukształtowanymi przez wiejący od nich wiatr”.

„Ale naszym światem rządzą inne moce, większe od człowieka. Moce takie jak czas, którego nie da się zatrzymać. Nawet imperatorowie, jak światło gwiazd, uginają się przed najciemniejszymi mocami naturalnego prawa”.

Jak bardzo zmieniło się Twoje życie od czasu wydania „Imperium Ciszy”?
Nie tak bardzo. Na co dzień nie widzę różnicy. Piszę, idę do pracy, wracam do domu, piszę więcej – tak jak wcześniej. Ale mogę podróżować na spotkania autorskie i dawać autografy, i mam dużo powiadomień na Twitterze w ciągu dnia, co jest dla mnie nowością. Jednak przez większość dni: jem śniadanie, jadę do pracy i słucham za dużo heavy metalu. Niektóre rzeczy nigdy się nie zmieniają.

Na zakończenie opisz „Imperium Ciszy”, używając tylko pięciu słów.

List miłosny do klasycznej SF! :)

-Jeszcze nie ma komentarzy-