Jest coś hipnotyzującego i zniewalającego, a jednocześnie nieuchwytnego w prozie Luciusa Sheparda. Nazwanie tego kluczowego elementu jego pisarskiej sztuki stanowi spore recenzenckie wyzwanie. Jest co prawda kilka oczywistych powodów, dla których ta proza zachwyca, ale źródła geniuszu pisarza pozostają nieokreślone, jakby były ulotnym efektem synergii między wieloma atutami.

Krzysztof Pochmara recenzuje "Modlitewnik amerykański. Luizjański Blues. Viator" Luciusa Sheparda.

Dodał: toto