Konkurs z księgarnią Selkar #25

Zapraszamy do udziału w dwudziestej piątej edycji konkursu z księgarnią Selkar, a w rozszerzeniu newsa prezentujemy zwycięzcę edycji dwudziestej czwartej.

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Karl - 18:58 27-02-2011
W dwudziestej piątej edycji konkursu z księgarnią Selkar w 3 pytaniu żadna odpowiedź nie jest prawidłowa.
W zakończonym konkursie "Wybierz się do Ambergris" jest podana błędna odpowiedź na pytanie 5, powinna być b) Chicago.

toto - 21:08 27-02-2011
Doprecyzuję, okładka to nie tylko to, co jest z przodu, ale również z tyłu i grzbiet. I odpowiedź prawidłowa jest wśród czterech podanych do wyboru.

Albo moje egzemplarze antologii różnią się od wszystkich innych.

Co do pytania z konkursu Wybierz się do Ambergris.

5. W jakim mieście znajdował się szpital psychiatryczny, w którym leczony był Iks?
a) Ambergris
b) Chicago
c) Nowy Jork
d) Zamilon

Karl pisze:W zakończonym konkursie "Wybierz się do Ambergris" jest podana błędna odpowiedź na pytanie 5, powinna być b) Chicago.

Odpowiedzią właściwą jest odpowiedź a) Ambergris. Początkowo pojawia się sugestia, że poprawna jest odpowiedź b) Chicago.

Niezwykły przypadek Iksa, s. 286 pisze:-Jestem na oddziale szpitala psychiatrycznego w Chicago, ponieważ cierpiałem na halucynacje, że świat powstały w mojej wyobraźni jest w rzeczywistości prawdziwy

Ale okazuje się, że jest to fałszywy trop. Zacytuję dalsze fragmenty książki (Jeff VanderMeer, "Miasto szaleńców i świętych", Solaris, Stawiguda 2008), s. 331 i 332.

Niezwykły przypadek Iksa pisze:
(...)

- Nie wierzę w Ambergris. Ile razy mam ci to powtarzać? - Teraz już pot oblewał jego [Iksa - przypisek mój] ciało. Cały też drżał.
Gdy nie odpowiedziałem mu nawet jednym słowem, zapytał:
- Masz jeszcze jakieś pytania?
Przecząco pokręciłem głową. Schowałem do aktówki zapisy poprzednich przesłuchań, a następnie zamknąłem ją na kluczyk. Odsunąłem krzesło od biurka. Wstałem.
- W takim razie nic mnie tu już nie trzyma. Moja żona prawdopodobnie czeka na mnie w...
- Nie - odparłem, nakładając marynarkę. - Nie wolno ci stąd wyjść.
Zerwał się na równe nogi, po raz kolejny uderzając pięścią w biurko.
- Ale przecież powiedziałem ci, powiedziałem... że nie wierzę w moją fantazję! Jestem racjonalny! Logiczny! Wyzbyłem się szaleństwa! Zostawiłem je za sobą!
- Ale tu właśnie - powiedziałem z taką wielką dozą życzliwości na jaką tylko byłem się w stanie zdobyć, otwierając drzwi - dokładnie tu drzemie cały problem. Bo tym, co cię otacza, jest właśnie Ambergris. Znajdujesz się w tym mieście.

(...)

A ta biedna kobieta, wciąż niezidentyfikowana, którą Iks wepchnął wprost pod koła przejeżdżającego pojazdu (on po prostu nie potrafił się zdobyć na to, by uświadomić Iksowi, jak błędne są jego wspomnienia) byłą wystarczającym dowodem świadczącym o jego chorobie. W ostatecznym rozrachunku fantazja stała się zbyt trwała, zbyt silna. A jaka to była cudowna fantazja! Świat, w którym ludzie latali w powietrzu i "kręcili filmy". Disney, telewizja, Nowy Jork, Nowy Orlean, Chicago. Wszystko było bardzo przekonujące i, w pewnych granicach, miało sens - dla Iksa.

Mam nadzieję, że rozwiałem wątpliwości.

Karl - 08:24 28-02-2011
Dziękuję za wyjaśnienie i sorki:)
Zwracam honor:)...nie doczytałem widocznie wszystkiego.