Śmierć a literatura. Temat-rzeka, a rzeka ta Styks się nazywa. Zarzucano mi kiedyś, że tnę łany trupów w swych fabułach i jeszcze układam je w snopki. Swoiste trupokosy uprawiać miałem; niektórzy krytycy nie widzieli w tym żadnego sensu. Co gorsza, nic się w tym względzie nie zmieniło; nie poprawiłem się, wciąż uprawiam te ponure żniwa. Bez śmierci bowiem nie ma literatury.

Zapraszamy do zapoznania się z kolejnym tekstem Jacka Soboty w ramach "Sobotnich czytań". Tym razem autor dzieli się swoimi przemyśleniami po lekturze książki Václava Pankovčína "To będzie piękny pogrzeb".

Dodał: Shadowmage