W przeciwieństwie do tomu pierwszego, tym razem mamy już z klasyczną powieść. „Głową w mur” możemy traktować jako wprowadzenie w realia wykreowanego świata i samej historii, którą chce nam opowiedzieć autor. Taki trochę szkic. Część wad pierwszej książki wynikała właśnie z tego, że choć opowiadała jedną historię, widoczne było to, że teksty powstały w różnym okresie i istniały także jako osobne byty. „Dziki Mesjasz” jest już pozbawiony tej bolączki.

Łukasz "Maeg" Najda prezentuje recenzję powieści Rafała W. Orkana "Dziki Mesjasz". Zapraszamy do czytania.

Dodał: Vampdey