Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Shedao Shai - 09:30 11-12-2020
Byłem ciekawy tej książki. Bo fajnie wydana, bo ładna okładka, bo krótka, a więc nie będzie zamulać, wreszcie: bo chyba nigdy nie przeczytałem horroru napisanego przez kobietę, a przynajmniej nie przypominam teraz sobie. Opis fabuły jest zachęcający, ma potencjał, brzmi jak klasyczna powieść grozy gdzie autorka powoli odkrywa przed nami meandry fabularne, jednocześnie budując poczucie grozy.

Niestety, rozczarowałem się. Krótkość książki jest w tym przypadku jednak wadą, ponieważ w momencie gdy ja zaczynałem myśleć, że akcja się rozkręca, ta się zakończyła. Do tej pory nie umiem uwierzyć, że... to już? To wszystko? O to tylko tu chodziło?

Autorka pisze dobrze, potrafi zbudować klimat, zaintrygować czytelnika. Z początku było dobrze. Niestety, im dalej w las, tym bardziej uświadamiałem sobie, że nie ma co tu liczyć na jakąś intrygującą fabułę. Jest ona tak prosta, że nadawałaby się do do Two Sentence Horror Stories, a nie na 130 stron książki. Nie wierzę, że może być ktoś, kto po zakończonej lekturze nie czułby niedosytu, a nawet i rozczarowania. To bardzo prosta opowiastka która miała potencjał, ale autorka jakby celowo zdecydowała się ani nie spróbować go wykorzystać.

Miałem też pewien, choć nie aż tak duży jak w przypadku fabuły, problem z zachowaniem głównej bohaterki. Występujące wokół niej zjawiska nadprzyrodzone traktowała z nadzwyczajną obojętnością, wręcz stoickością. Widzę duchy? Zjawy? Mam przywidzenia? Ojej... chyba popadam w szaleństwo. No trudno, trzeba wrócić do porządkowania rzeczy zmarłem kuzynki.

Żeby nie było, że tylko narzekam. Książka miała swoje momenty, jest napisana dobrym językiem, autorka umiejętnie konstruuje sceny, maluje piórem pejzaże które same pchają się do wyobraźni, ani chwili podczas lektury się nie męczyłem. Zabrakło tylko jakiejś mniej oczywistej fabuły.

2,5/6