Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

nosiwoda - 16:54 22-03-2021

Spriggana pisze:Eee? https://upolujebooka.pl/oferta,130119,o ... kraju.html

Droga do wyzwolenia Lawrence'a Wrighta jest totalnie zniknięta.

Shadowmage - 16:53 22-03-2021
To nie o tę książkę chodzi

Spriggana - 16:51 22-03-2021
Eee? https://upolujebooka.pl/oferta,130119,o ... kraju.html

nosiwoda - 16:36 22-03-2021
Łooo, i nawet ebooki są niedostępne na publio, woblinku, virtualo, księgarni wydawnictwa... I na amazonie też! Ciekawe. Czyżby wiadomy kościół wyciągnął macki Xenu?

asymon - 16:20 22-03-2021
Szkoda że książka w zasadzie niedostepna, nawet na Allegro nikt nie sprzedaje za 300 zł.

W zasadzie to trochę dziwne jest...

Shedao Shai - 15:52 22-03-2021

nosiwoda pisze:To teraz sięgnij po Drogę do wyzwolenia Lawrence'a Wrighta - lektura jednego po drugim świetnie pokazuje, jak wiele wspólnego miała ta powieść ze scjentologią i znajomością Hubbarda i Heinleina.

Dzięki, dodane na listę.

(moje półki i budżet nie mówią dzięki )

nosiwoda - 15:45 22-03-2021
To teraz sięgnij po Drogę do wyzwolenia Lawrence'a Wrighta - lektura jednego po drugim świetnie pokazuje, jak wiele wspólnego miała ta powieść ze scjentologią i znajomością Hubbarda i Heinleina.

Shedao Shai - 15:31 22-03-2021
Człowiek wychowany przez Marsjan po raz pierwszy przybywa na Ziemię. Ziemskie zwyczaje są dla niego równie obce, jak on sam dla Ziemian. Heinlein w interesujący sposób przedstawia to wzajemne odkrywanie różnic dzielących Valentine’a Michaela Smitha i resztę ludzkości, kilkukrotnie zmieniając klimat powieści. Najpierw mamy coś na kształt sajfaja, eksploracji zupełnie odmiennej mentalności Marsjan. Potem książka zbacza w kierunku rządowych konspiracji/szpiegowskiego akcyjniaka, żeby w pewnym momencie przejść do klimatów hipisowskiej komuny, a później – religijno-mesjanistycznych. Nieźle, jak na jedną książkę, szczególnie że konwencja zmienia się płynnie i jest logicznym następstwem rozwoju fabuły.

Podoba mi się luz, z jakim Heinlein opowiada swoją historię. Jego postacie niespecjalnie dramatyzują nawet, kiedy dzieją im się rzeczy bardzo dziwne, niesłychane, czy wręcz wrogie. Jest coś ujmującego w tej nieprawdopodobnej stoickości, akceptacji wydarzeń takich, jakimi są. Kojarzy mi się to z niektórymi powieściami Dicka.

„Obcy w obcym kraju” nie stracił zbytnio na swojej aktualności, bo i eksploracja natury człowieka to nie jest coś, co się przeterminowuje. Do tego angażuje, zaciekawia fabułą i barwnymi postaciami, pomimo całkiem sporej (szczególnie jak na powieść z tamtych czasów) ilości stron nie męczy dłużyznami. Była to dla mnie satysfakcjonująca lektura. 5/6