Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Shedao Shai - 08:29 30-11-2020
Korzystając z niedawnego boomu na twórczość Radka Raka, Prószyński poczynił dodruk jego debiutu - "Kocham cię, Lilith". Wziąłem go w ciemno, tak jak i każdą książkę Raka będę już brał w ciemno. Nie pożałowałem.

Książka ta nie jest za długa, nie jest za krótka. Jest w sam raz. Spędziłem z nią większą część soboty i skończyłem, a jednocześnie nie pozostawiła we mnie niedosytu. Właściwie wszystko tu jest w sam raz. Zaczyna się bardzo normalnie, przyziemnie - (w miarę) młody człowiek przyjeżdża do sanatorium. Znając już nieco twórczość Raka, podchodziłem do takiej przyziemności podejrzliwie, poszukiwałem elementów które nie pasowały - i one pojawiły się dość szybko, zresztą autor nie próbował ich w żaden sposób ukryć. "Kocham cię, Lilith" szybkim tempem porywa czytelnika w oniryczną podróż, dobrze balansując niedopowiedzeniami między tajemniczością a niezrozumieniem. Rak dba o to, żeby czytelnik miał mętlik w głowie, ale jednocześnie nigdy się nie pogubił. To spora sztuka.
Autorowi udało się połączyć beztroski erotyk z traktatem religijnym, tworząc swoistą baśń XXI wieku (co, jak mi się wydaje, jest jego znakiem rozpoznawczym). Polecam czytać tę książkę w miarę możliwości jednym ciągiem, tak, aby właściwie dać się porwać opowieści i spędzić kilka godzin w sennym Beskidzie Niskim, który jest też Lwowem, który jest też biblijnym Rajem. Klimat jest tu bardzo ważny, szczególnie, że autor kilkakrotnie funduje nam w tym temacie rewolucję. Odważnie bawi się formą, jednocześnie cały czas będąc wiernym duchowi swojej opowieści. Konstrukcja "Kocham cię, Lilith" jest misterna, przemyślana i sprawia, że książka zostaje w pamięci na dłużej (no, jestem dwa dni po lekturze, więc może stwierdzenie trochę na wyrost, ale wciąż siedzi mi w głowie).
Co prawda baśń o Jakóbie jest wciąż przede mną, ale na podstawie tej książki oraz "Pustego nieba" czuję się już komfortowo ze stwierdzeniem, że Rak to nadzwyczaj utalentowany pisarz, który swoją opowieść snuje po mistrzowsku. Imponuje mi, jak on potrafi operować słowem. Pozostaje mi tylko podziękować historykowi za zwrócenie mi na niego uwagę.
5/6

PS. Popełniłem błąd którego zazwyczaj nie popełniam, i po lekturze zacząłem szukać recenzji tej książki, ciekawy, jak odebrali ją inni. Chciałem po prostu sobie o niej jeszcze poczytać, może odkryć coś, co przegapiłem? Niestety, nic te poszukiwania nie wniosły w moje życie, za to zabrnąłem na portal Lubimy Czytać, gdzie poza kilkoma ciekawymi wypowiedziami mamy też bajecznie porywające jedno- i dwuzdaniowce. Jakby chcieli (musieli?) napisać coś o książce, ale nie wiedzieli co. Mój faworyt to:
Oj przemęczyłam tę książkę. Z początku mi się podobała, ale później była taka mdła.


Fidel-F2 - 09:35 30-11-2020
Na LC musisz sobie dobrać "współpracowników", których warto czytać. Większość naturalnie to badziew.

historyk - 14:24 30-11-2020

Shedao Shai pisze:Korzystając z niedawnego boomu na twórczość Radka Raka, Prószyński poczynił dodruk jego debiutu - "Kocham cię, Lilith". Wziąłem go w ciemno, tak jak i każdą książkę Raka będę już brał w ciemno. Nie pożałowałem.

Akurat tę jego książkę oceniam najniżej, co nie znaczy, że źle, wręcz przeciwnie: każda kolejna książka Raka jest lepsza od poprzedniej, czyli facet się rozwija. A Lilith ma jeszcze pewne wady debiutu i pewnie młodego wieku autora (jak wyszła, to miał 27 lat, czyli pisał mając 24-26). Pewnie dlatego jest trochę "przeszarżowana", Dukaj to chyba określił, jako "rozgorączkowana". Tym niemniej 7,5/10 bym dał.

Co do opinii o Lilith na LC, to zabawna rzecz: te najnowsze, po nagrodach za Wężowe serce, są znacznie lepsze. Wyjścia są dwa: 1) ludzie wstydzą się oceniać negatywnie, bo wyjdą na gupków , albo 2) po starsze powieści Raka sięgnęli bardziej wyrobieni czytelnicy, dla których Nike czy Żuław jest rekomendacją.
_______________________
http://seczytam.blogspot.com

Shedao Shai - 14:58 30-11-2020

historyk pisze:Akurat tę jego książkę oceniam najniżej, co nie znaczy, że źle, wręcz przeciwnie: każda kolejna książka Raka jest lepsza od poprzedniej, czyli facet się rozwija. A Lilith ma jeszcze pewne wady debiutu i pewnie młodego wieku autora (jak wyszła, to miał 27 lat, czyli pisał mając 24-26). Pewnie dlatego jest trochę "przeszarżowana", Dukaj to chyba określił, jako "rozgorączkowana". Tym niemniej 7,5/10 bym dał.

Cóż, u mnie "Lilith" ma 5/6, "Puste niebo" 5,5/6, a "Baśń..." czeka w kolejce, więc też mogę powiedzieć, że "Lilith" oceniam najniżej
Zupełnie rozumiem, o co chodzi z "rozgorączkowaniem". Tyle, że wg. mnie to świetnie pasuje do tej powieści. W końcu, gdzie być rozgorączkowanym, jeśli nie w sanatoryjnym erotyku? Także nawet jeśli to poczynił niecelowo, to wyszło mu to na dobre.