Dobrze sobie radzi z konstrukcją świata i fabułą (dopiero przy końcówkach okazuje się, że donikąd to nie prowadziło). Znacznie gorzej z konstrukcją postaci, np. zarówno w serii Metro czy w PDZB mamy strasznie cringe'owych protagonistów (Henryan i ten, jak mu tam... Nauczyciel?), za to drugie tło albo ma tylko imię i nazwisko (ew. ksywkę), albo ma jeszcze jakąś Cechę Szczególną, którą ma się odróżniać od reszty. Ogólnie to przeczytałem już chyba z 10 książek Szmidta, i jest to już za dużo. Czas chyba wyciągnąć z tego lekcję (tak, wiem, wolno się uczę). Ale do rzeczy. Jak każda inna polska seria fantastyczna która odniosła choćby minimalny sukces, PDZB uparcie nie chcą się skończyć i mimo, że główna fabuła została już zamknięta, to trzeba było napisać prequel... albo i prequele, bo mają być kolejne. Zresztą już w 4 tomie PDZB pojawił się hak fabularny, który miał uzasadnić istnienie "Per aspery". Spoiler alert, ten hak nie został tu wyjaśniony; trzeba czekać na sequele.
Mamy więc tu historię kapitana Bukowskiego, przodka cringe'owego Henryana, który wyrusza na podbój kosmosu. Wiemy już z PDZB jak zapamięta go historia, więc to tylko wypełnianie białych plam, które niekoniecznie musiały zostać wypełnione. Znaczy, pewnie są fani, których to interesuje... Swoją drogą, patrzę na okładkę i nie wiem, czy Bukowski to ten gość co wygląda jak Szmidt, czy ten na pierwszym planie, w skafandrze. Nie bardzo mi się klei okładka z postaciami książki, ale też czytałem ją parę dni temu, a jako, że to Szmidt, to już powoli zapominam kto poza głównym bohaterem tam występował.
Książka ma konstrukcję fabularną gry komputerowej. Leci sobie statek kolonizatorów na daleką planetę. Załoga napotyka po drodze różne problemy - zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Techniczne, z załogą, z fundatorami misji którzy się zmieniają bo na Ziemi w tym czasie trwa wojna. Rozwiązują dany problem, idą hibernować, przy kolejnej pobudce pojawia się kolejny. I tak w koło Macieju. Coraz więcej ludzi ginie, nastroje podupadają itd. Ogólnie zamiast czytać tę książkę, możecie przeczytać poniższe zdanie:
"Statek kolonizacyjny leci na odległą planetę, jego załoga napotyka po drodze dużo przeciwności losu".
Porozmyślajcie nad tym zdaniem chwilę, użyjcie trochę wyobraźni żeby pouzupełniać braki i brawo - wiecie co było w książce, a zaoszczędziliście czas i pieniądze.
2/6
PS. Szmidtowi bardzo musi zależeć na dobrej sprzedaży jego kolejnej książki - "Mroku w Tokyoramie". Nie dość, że to kolejny autor próbujący się załapać na falę Cyberpunku, to jeszcze wrzucił tę książkę do uniwersum PDZB XD
