Wcześniejszych tomów tego dość znanego cyklu nie miałem okazji czytać. Troszeczkę bałem się więc, że nie odnajdę się w akcji zaczynając przygodę z cyklem Szpitalnym. Obawy jednak były nie na miejscu, ponieważ jak się okazało każdy tom opowiada oderwaną od innych historię, dzięki czemu Szpital zwiedzać mogłem od tomu już siódmego, pt. "Stan Zagrożenia".

Miejscem akcji jest międzygalaktyczny okręt szpitalny. W tej olbrzymiej jednostce już istoty personelu mogą budzić podziw, jednak to na wszelakiego rodzaju pacjentów lekarze muszą być przygotowani. Od istot wodnych, po latające; oddychające tlenem lub chlorem, żywiące się ciężkim promieniowaniem, posiadającym odnóża od dwóch do sześciu i więcej, posiadające najróżniejsze zdolności z empatią włącznie. Oprócz wyglądu różni je także kultura, co sprawi, że nie łatwo będzie się tu odnaleźć nowej stażystce, Cha Thrat. Jest ona Sommaradzką uzdrowicielką wcieloną do personelu szpitala, na razie mającą przejść obowiązkowe praktyki. Cha trudno będzie się zaaklimatyzować w miejscu tak dziwnym, pełnym przedstawicieli najróżniejszych gatunków: od istot pięknych do budzących odrazę i obrzydliwych zewnętrznie. Dodatkowym czynnikiem jaki utrudni Cha tu pracę będą bardzo surowe zasady moralne i etyczne, jakie wyniosła z rodzimych stron. Jednak służba potrzebującym wymaga poświęceń!

"Stan Zagrożenia" jest świetną rozrywką na jedno popołudnie. Za sprawą lekkiego stylu autora tekst dosłownie chłoniemy. Trzeba bowiem zaznaczyć, że proza White’a nie jest poważną i skomplikowaną science ficion militarną. To lekka historyjka, czasem śmieszna, czasem może nawet i pouczająca. Trudno o lepsze miejsce by zaprezentować perypetie personelu, szczególnie tak różnorodnego oraz pieczołowicie obmyślony świat niż kosmiczny okręt szpitalny.

Wypada się bliżej przyjrzeć temu uniwersum. Spotkałem się już z opiniami, że opisy ras stanowią połowę objętości tekstu i całość przypomina Rpg’owy podręcznik. Rzeczywiście, bardzo dużo tu opisów funkcjonowania poszczególnych oryginalnych organizmów, środowisk naturalnych tychże, zasad społecznych i podobnych. Z pewnością nie jest to minus. To dość charakterystyczna cecha stylu autora, która mi się spodobała. James White ma wielką wyobraźnię, obmyślił świat o nieograniczonych możliwościach.

"Stan Zagrożenia" jest książką lekką. Stanowi bardzo miły przerywnik między poważniejszymi lekturami, zwłaszcza, że jest ciekawie napisany. Nie będę wypisywał na jej temat peanów, bo w żadnym wypadku rzecz ta na to nie zasługuje. Co więcej, jakby postrzegać ją w poważniejszych kategoriach czy przez pryzmat innych powieści wypadłby bardzo słabo. Jednak w kategoriach innych niż lekka i dobra rozrywka nie ma prawa być rozpatrywana!