NAST.pl
 
Komiks
  Facebook
Facebook
 
Forum

  RSS RSS

 Strona główna     Zapowiedzi     Recenzje     Imprezy     Konkursy     Wywiady     Patronaty     Archiwum newsów     Artykuły i relacje     Biblioteka     Fragmenty     Galerie     Opowiadania     Redakcja     Zaprzyjaźnione strony   

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

Le Guin, Ursula K. - "Lawinia" (wyd. 2023)

McGuire, Seanan - "Pod cukrowym niebem / W nieobecnym śnie"

Ukazały się

Kingfisher, T. - "Cierń"


 Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"

 Lloyd Banwo, Ayanna - "Kiedy byłyśmy ptakami"

 Jadowska, Aneta - "Tajemnica domu Uklejów"

 Sablik, Tomasz - "Mój dom"

 Pilipiuk, Andrzej - "Czasy, które nadejdą"

 Szmidt, Robert J. - "Szczury Wrocławia. Dzielnica"

 Bordage, Pierre - "Paryż. Lewy brzeg"

Linki

Paolini, Christopher - "Eragon"
Wydawnictwo: Mag
Cykl: Dziedzictwo
Data wydania: Styczeń 2005
ISBN: 83-89004-86-0
Format: 135 x 205 mm
Liczba stron: 504
Tom cyklu: 1



Paolini, Christopher - "Eragon"

Do ‘Eragona’ podchodziłem bardzo sceptycznie. Książka przedstawiana jako wielki hit na Zachodzie, porównywana jednocześnie do ‘Harry’ego Pottera’ i ‘Władcy Pierścieni’; ‘chwilowo podziękuję’, myślałem. Drażnił mnie wielki szum wokół książki, a bardzo pozytywne notki z ‘Bravo’ i ‘Popcornu’ - widniejące na czwartej stronie okładki - odnieść mogły tylko negatywny skutek. Dlatego ‘Eragona’ zamierzałem przeczytać dopiero przy pewnej, niezbyt szybkiej okazji. Traf chciał, książkę otrzymałem już teraz. Jak mogę opisać swoje wrażenia w dużym skrócie? Każde dzieło należy oceniać biorąc pod uwagę konwencję w jaką ono się wpisuje. I wziąwszy na to poprawkę - jest to powieść dobra.

Chłopiec imieniem Eragon wraz z wujkiem i kuzynem wiedzie spokojne życie rolnika, gdzieś na odludziu, z dala od wielkich spraw. Pewnego dnia w dziwnych okolicznościach napotyka w lesie na piękny, błękitny kamień. Nie trzeba długo czekać, by okazało się, że znalezisko tak naprawdę jest smoczym jajem. Smok, a właściwie smoczyca, okazuje się zdumiewająco inteligentną istotą; nadto, między nią a chłopakiem zawiązuje się przyjaźń. Wiadomo jednak: sielanka nie może trwać długo - w okolicy zaczynają się kręcić obcy i w momencie gdy gospodarstwo Eragona zostaje zniszczone a wuj zabity, chłopiec rozpoczyna wędrówkę. Towarzyszy mu Brom, wydawać by się mogło, że zwykły bajarz, jednak jego przeszłość - spowita mgłą tajemnicy - to wielkie, epickie czyny. Eragon mimowolnie staje się pionkiem w wojnie, która trwa już od pokoleń...
Fabuła z czymś na pewno Wam się kojarzy… Może z początkiem sagi Roberta Jordana, może z ‘Mieczem prawdy’ Goodkinda? Nawiązań, podobieństw znajdziecie na pewno znacznie więcej, nie wiem czy to kwestia inspiracji, czy pewnych modnych fabularnych stereotypów znanych z amerykańskiej fantasy, ale generalnie jest schematycznie do bólu. Mamy tu spokojnego wieśniaka, któremu o rodzicach pozostało jedynie mgliste wspomnienie (lecz mimo to jasnym jest, że dokonali oni wielkich czynów, które zapewne wiązać się będą z misją naszego bohatera). Z dnia na dzień nowomianowany bohater musi skończyć z dotychczasowym życiem, porywa go wir wydarzeń, które odmienią oblicze świata (dodam, że uniwersum Paoliniego, to również klisza klisz - zawiera jedynie elementy już czytelnikowi znane). Powszechny schemat, czyż nie? Taki jest ‘Eragon’ - standardowy od początku do końca.
Wielki szum powstał wokół faktu, iż autor, Christopher Paolini, pisząc książkę miał ledwie lat piętnaście. Jak to odbiło się na treści utworu? Styl jest dobry: lekki, sprawny, powieść łatwo się czyta, zgrzytów nie ma. Jednocześnie dane jest odczuć czytelnikowi, że obcuje z dziełem osoby jeszcze młodej - styl ten jest niezbyt wyrafinowany: bardzo prosty, bez żadnych komplikacji.

Powieść tą można z czystym sumieniem polecić… tyle, że jak pisałem, wpisuje się ona w konwencję, która nie każdemu musi odpowiadać. To fantasy młodzieżowa, więc należy być świadomym wynikających z tego faktu implikacji. ‘Eragon’ jest książką od pierwszej do ostatniej strony przygodową - tak na nią patrząc, ocena musi być wysoka, bowiem opowiadana historia wciąga, budzi żywe zainteresowanie czytelnika. Poza tym jednak nie znajdziemy tu błyskotliwych, zaskakujących rozwiązań, brutalnego realizmu i tego wszystkiego, czego wymaga bardziej wyrobiony odbiorca.
Czy ‘Eragon’ przeznaczony jest więc tylko dla młodszych miłośników fantasy? Niekoniecznie. Powieść Paoliniego może stanowić świetną rozrywkę i uprzyjemnić nam trochę czasu. Wystarczy być przygotowanym, iż ta opowieść to standardowa przygoda w świecie elfów i krasnoludów. Wtedy może również Was wciągnie. Tak się stało w każdym razie ze mną i godzin spędzonych nad lekturą nie żałuję. Było przyjemnie.


Ocena: 5/10
Autor: Vampdey


Dodano: 2006-03-26 15:49:30
Komentarze
-Jeszcze nie ma komentarzy-
Komentuj


Artykuły

Plaża skamielin


 Zimny odczyt

 Wywiad z Anthonym Ryanem

 Pasje mojej miłości

 Ekshumacja aniołka

Recenzje

Hoyle, Fred - "Czarna chmura"


 Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"

 Lindgren, Torgny - "Legendy"

 Miles, Terry - "Rabbits"

 McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"

 Simmons, Dan - "Czarne Góry"

Fragmenty

 Mara, Sunya - "Burza"

 Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"

 Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

 Sablik, Tomasz - "Próba sił"

 Kagawa, Julie - "Żelazna córka"

 Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"

Projekt i realizacja:sismedia.eu       Reklama     © 2004-2024 nast.pl     RSS      RSS