Doktor Leonard Petrie ostatniego wieczoru bawił się w doborowym towarzystwie. Rano żałuje zbyt ostrej zabawy. Zapowiada się szary dzień w domowym zaciszu i leczenie skutków balu. Lekarz nie przepuszcza, że dzień ten zmieni oblicze świata. W porze, którą tego dnia uznałby za stanowczo za wczesną, rozlega się dzwonek do drzwi. Przybyły mężczyzna prosi lekarza o pomoc dla ciężko chorego syna. Chłopak ma bardzo dziwne objawy, symptomy wskazują na bardzo zajadliwą chorobę zakaźną. Mimo pośpiechu, chłopak ginie w szpitalu. Analiza krwi daje szokujące wyniki, w które nikt nie chce wierzyć – bo i w rzeczywistości wierzyć trudno: dzieciak zmarł na dżumę. Chwilę później okaże się, że przypadków zachorowań jest wiele więcej. Floryda zostaje obezwładniona przez zarazę, która kładzie setki trupów na ulicach.
Kwarantanna miasta, następnie całego stanu i okolic nie może powstrzymać Czarnej Śmierci. Oto całe Stany Zjednoczone stoją w obliczu katastrofy. W takiej scenerii poznajemy kilkanaście postaci. Prowincjonalny właściciel sklepiku, emerytowany aktor zmuszony do udziału w politycznych zagrywkach, prezes lekarskiego związku zawodowego, bakteriolog prowadzący badania nad mutacjami bakterii – przyjdzie nam obserwować ich działania i reakcję na szerzącą się tragedię.

Jest tu główna postać, oczywiście dobra, która znajduje się w centrum wydarzeń. Są tu wredne władze federalne, które nie chcą do siebie przyjąć się wokół dzieje i mają niezbyt poprawne metody działania. Są wspaniali ludzie gotowi poświęcić się dla zdrowia i życia innych. Jest trochę założeń uwłaczających zdrowemu rozsądkowi, wręcz głupich (bojowe szczury, drapieżne niczym rekiny z Piekielnej Głębi) i całkiem nielogicznych. Jest dużo Hollywoodu. Jednym słowem wszystko, co kojarzy mi się z takimi filmami jak ‘Wulkan’, ‘Dzień Zagłady’, ‘Pojutrze’ i kilkoma innymi, w tym nasuwają się skojarzenia z ‘Dniem niepodległości’ i ‘Epidemią’ – można by pomyśleć, że ‘Plaga’ jest książkową wersją tychże. Autor wyraźnie idzie schematami znanymi z takich produkcji i nie trudno takie podobieństwa wykryć. No ale tu nie o filmach...

Masterton jest autorem znanym z wielu lepszych i gorszych horrorów, niemniej jest pisarzem, który stał się jednym z czołowych twórców horroru. Niestety w tej książce znajdzie się kilka ‘kwiatków’, trochę błędów. Myślę, że wiele z nich mógł wyeliminować tłumacz i redakcja, niestety do tego nie doszło. Do błędów Mastertona zaliczę też wspomniane akapit wyżej błędy w tworzeniu fabuły. Mimo wszystko język autora jest lekki i łatwo przyswajalny, dzięki czemu przez książkę nie brnie się dłużej niż trzeba - jeden wieczór wystarczy by ją przeczytać.

‘Plaga’ jest po prostu lekko napisaną powieścią sensacyjną. Nic więcej, nic mniej. Wartą uwagi na ten sam sposób jak i kilka tych filmów, których tytuły wymieniłem wyżej. Po prostu jest to rozrywka na parę krótkich godzin, a potem można bez wyrzutów zapomnieć o tej lekturze. Kilka przyjemnych chwil. A w kategoriach ambitniejszych, niestety ‘Plagi’ polecić już nie mogę. Za bardzo leży i fabuła i styl, by wystawić coś ponad czwórkę. Jednak lubiącym tego typu klimaty polecam jako niezobowiązującą rozrywkę. Jest to książka przyziemna, lecz taka, którą czyta się bezproblemowo.