NAST.pl
 
Komiks
  Facebook
Facebook
 
Forum

  RSS RSS

 Strona główna     Zapowiedzi     Recenzje     Imprezy     Konkursy     Wywiady     Patronaty     Archiwum newsów     Artykuły i relacje     Biblioteka     Fragmenty     Galerie     Opowiadania     Redakcja     Zaprzyjaźnione strony   

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

LaValle, Victor - "Samotne kobiety"

McDonald, Ian - "Hopelandia"

Ukazały się

Kingfisher, T. - "Cierń"


 Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"

 Lloyd Banwo, Ayanna - "Kiedy byłyśmy ptakami"

 Jadowska, Aneta - "Tajemnica domu Uklejów"

 Sablik, Tomasz - "Mój dom"

 Pilipiuk, Andrzej - "Czasy, które nadejdą"

 Szmidt, Robert J. - "Szczury Wrocławia. Dzielnica"

 Bordage, Pierre - "Paryż. Lewy brzeg"

Linki

Skalska, Joanna - "Eremanta"
Wydawnictwo: Powergraph
Data wydania: Marzec 2010
Wydanie: I
ISBN: 978-83-61187-15-8
Oprawa: miękka
Format: 125 x 195 mm
Liczba stron: 282
Cena: 29,00



Skalska, Joanna - "Eremanta"

Samotność w miłości


Wydawnictwo Powergraph skrzętnie korzysta z przychylnego przyjęcia swojej antologii „Nowe idzie” i wprowadza na rynek – tym razem w formie książkowej – kolejnych autorów, których utwory zostały opublikowane w wyżej wymienionym zbiorze. Po Wegnerze i Małeckim (a także poniekąd Cetnarowskim) przyszła pora na jedyną przedstawicielkę płci pięknej, która znalazła się w antologii, czyli Joannę Skalską.
W „Eremancie” występują dwa, a w zasadzie nawet trzy główne wątki, które choć nie splatają się na płaszczyźnie fabularnej, to przez cały czas ze sobą korespondują. Główną osią, wokół której toczą się wydarzenia, jest Magda – dziewczyna z Polski pilnująca dużego domu pod Londynem podczas nieobecności właścicieli. To za jej sprawą otrzymujemy niewielki wgląd w życie miejscowej polonii. Mieszkając samotnie i mając nikły kontakt z otaczającym ją światem, Magda poświęca się tłumaczeniu książki, opowiadającej o losach mieszkańców hiszpańskiej wioski Eremanta; jest to drugi wątek dominujący w powieści. Trzecim, znacznie mniej obszernym, ale z punktu widzenia koncepcyjnego równie istotnym, jest historia rodziny właścicieli domu, poznawana przez główną bohaterkę za sprawą listów.
Stosunkowo najlepiej wypada wątek eremancki; bynajmniej wcale nie dlatego, że w zasadzie jedynie w nim można dopatrywać się elementów fantastycznych. Choć bazuje na niezbyt oryginalnym pomyśle, to jednak autorce całkiem sprawnie udało się oddać leniwą, duszną atmosferę hiszpańskiej prowincji. Rzeczywistość jest nieco oniryczna i tajemnicza, co tylko podkreśla wytworzony klimat. Poszczególne elementy w tym wątku dopasowały się do siebie, dzięki czemu przede wszystkim właśnie na powrót do Eremanty czeka czytelnik podczas lektury.
Wątek polskiej emigracji na Wyspach Brytyjskich pojawia się nie po raz pierwszy w twórczości Skalskiej; autorka zapewne zawiera w nim wiele z własnych doświadczeń. Jednakże to, co zagrało na przykład w „Wyspie”, w „Eremancie” nie robi takiego wrażenia. Być może Skalska wyczerpała już tę formułę i nie potrafi zawrzeć takiej dawki emocji jak wcześniej? W każdym razie ten wątek ożywa dopiero w drugiej połowie książki, gdy wplata się w niego historia właścicieli domu, a także gdy historia Magdy zaczyna korespondować z wydarzeniami z pozostałych wątków.
Kluczowe w „Eremancie” są uczucia, a konkretnie mieszanina miłości i samotności. Autorka pokazuje ich różne oblicza, łącząc je w różnych proporcjach, wskazując jednocześnie, że milczenie nie zawsze jest cnotą; czasem lepiej na głos wyrazić swoje uczucia. Choć w powieści przebłyskuje promyk nadziei, to jednak większość powieści ma raczej przygnębiający, nostalgiczny nastrój. Jest to z pewnością najsilniejsza strona książki, lecz prawdopodobnie nie dla wszystkich czytelników będzie to wystarczającym powodem, by uznać powieść Skalskiej za bardzo udaną. Inni, w tym również niżej podpisany, skłonią się raczej ku stwierdzeniu, iż jednak powieści zabrakło charakteru.
Zwykłem nie zwracać uwagi na stereotypy dotyczące różnic pomiędzy pisarstwem kobiet i mężczyzn. Jednakże, podczas lektury „Eremanty”, nie sposób oprzeć się wrażeniu, iż powieść napisana jest z iście kobiecą wrażliwością, a akcenty rozłożone są w sposób, który bardzo rzadko spotyka się w „męskiej” prozie. W książce nie tyle ważna jest fabuła, a odczucia i myśli bohaterów. Skalska lawiruje między uczuciami bohaterów, wiele odsłaniając, ale jednocześnie pozostawiając liczne niedopowiedzenia, pozwalając czytelnikowi na rozważania ich dotyczące. Przypuszczam również, że treść książki w pełni docenią osoby dysponujące dużą wrażliwością, umiejętnością empatii w stosunku do książkowych bohaterów.
„Eremanta” jawi się jako sprawnie napisana powieść obyczajowa z elementami fantastycznymi w tle. Debiut książkowy Skalskiej wypada więc umiarkowanie pozytywnie; niektóre elementy stoją na wysokim poziomie, ale całości brakuje błysku. Być może na przeszkodzie stanęła długość tekstu; ta sama treść nieco bardziej skondensowana prawdopodobnie zapewniłaby wywarcie mocniejszego wrażenia na czytelniku. W obecnej formie „Eremanta” jest przyjemną lekturą na wieczór lub dwa, ale nic więcej.


Autor: Tymoteusz "Shadowmage" Wronka


Dodano: 2010-03-27 20:22:04
Komentarze
-Jeszcze nie ma komentarzy-
Komentuj


Artykuły

Plaża skamielin


 Zimny odczyt

 Wywiad z Anthonym Ryanem

 Pasje mojej miłości

 Ekshumacja aniołka

Recenzje

Hoyle, Fred - "Czarna chmura"


 Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"

 Lindgren, Torgny - "Legendy"

 Miles, Terry - "Rabbits"

 McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"

 Simmons, Dan - "Czarne Góry"

Fragmenty

 Mara, Sunya - "Burza"

 Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"

 Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

 Sablik, Tomasz - "Próba sił"

 Kagawa, Julie - "Żelazna córka"

 Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"

Projekt i realizacja:sismedia.eu       Reklama     © 2004-2024 nast.pl     RSS      RSS