Ostatnie tegoroczne wydanie „Nowej Fantastyki” jest zarazem ostatnim redagowanym przez Pawła Matuszka. Jak przystało na pożegnanie – od okładki po ostatnie wersy prozy jest ponuro i poważnie.

Mike Carey opowiada historię konfliktu rodzinnego, trafiającego na wokandę („Twarz”). W fantastycznym uniwersum, gdzieś na rubieżach ogromnego imperium, tradycyjne wierzenia ojca ścierają się z wywrotowymi pragnieniami córki, a zasady religii wchodzą w konflikt z prawem. Opowiadanie Careya – oparte na nieszablonowym pomyśle i przyprawione humorem – to interesująca refleksja o granicach prawa, religii i tolerancji oraz o roli kompromisu w złożonych, wielokulturowych społecznościach. Szkoda tylko, że utwór wydaje się zbyt krótki, by w pełni wykorzystać potencjał obiecującego pomysłu i intrygujących bohaterów.

Poważnych kwestii dotykają też dwa opowiadania, a właściwie miniatury Siergieja Łukjanienki („Bardzo ważny ładunek”, „Cudzy ból”), w których fantastyka służy rozważaniom o ludzkim życiu, cierpieniu i woli walki. W przypadku tych dwóch utworów skromna objętość jeszcze wyraźniej ciąży na sugestywności wizji.

Doskonałe efekty uzyskał za to James Morrow („Męczennicy operacji Upshot Knothole”), który opowiada historię nietuzinkowej przyjaźni z planu filmowego. Losy dwójki bohaterów łączy choroba nowotworowa i walka z nią. W tle pobrzmiewają wyraziste treści polityczne, ale to warstwa psychologiczna i sceny z filmowego hall of fame nadają tej opowieści wyjątkowości.

Dział prozy polskiej zdominowały opowiadania z konkursu literackiego (które, nawiasem, zajęły II miejsce ex aequo, co oznacza, że za miesiąc przeczytamy utwór zwycięski). Dariusz Kuśmierek („My, którzy z ciemności”) z lekkim przymrużeniem oka stawia mieszkańców pewnej wioski przed problem wieczności, a Małgorzata Karoń, w konwencji otwarcie humorystycznej, obrazuje przywary kapłanów i bogów świata fantasy. Obydwa opowiadania, choć poprawne, podkopują jednak nadzieje na wielkie literackie odkrycia w tej edycji konkursu.

Poza opowiadaniami konkursowymi, zmieściła się jeszcze miniatura autorstwa Marka Żelkowskiego i Wiktora Żwikiewicza („SUK-cesja”), traktująca o eliminacji roli mężczyzn w historii rodzaju ludzkiego.

W dziale publicystyki najciekawszy jest, bez dwóch zdań, wstępniak Pawła Matuszka, który dzieli się swoją odważną (i ze wszech miar słuszną) opinią o tegorocznej edycji Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego. Poza tym w grudniowym wydaniu znajdziemy jeszcze wywiad z Mikiem Careyem („Dobre historie przemówią do każdego”), tekst Jakuba Ćwieka o Jezusie w popkulturze („Buddy Christ Vampire Hunter”), dyskusję Anny Brzezińskiej z Marcinem Ciszewskim o historii („1939. Marcin Ciszewski gromi Wehrmacht”) oraz nie wnoszący zbyt wiele do wyeksploatowanego tematu felieton Jacka Soboty („Śmierć książki”).

Ponadto Jerzy Rzymowski pisze o serialu „FlashForward”, Łukasz Orbitowski przedstawia dalsze reżyserskie losy autorów „Blair Witch Project”, a redakcja recenzuje i wystawia – ciekawostka – najwyższe możliwe noty za „Żmiję”, „Upiora południa” i „Letni deszcz”, urywając zarazem jedną gwiazdkę „Wrońcowi”.

Grudniowe, przełomowe wydanie wypada raczej przeciętnie. Zobaczymy co też za zmiany przyniesie Nowy Rok i „Nowa Fantastyka” redagowana przez Kamila Śmiałkowskiego.

Tutaj znajdziecie pełny spis zawartości numeru.