Patronat
Nayler, Ray - "Góra pod morzem" (niebieska)
Wells, Martha - "Protokół buntu. Strategia wyjścia"
Ukazały się
Greathouse, J.T. - " Struktura świata"
Seliga, Aleksandra & Kujawska, Katarzyna - "Serce kniei"
King, Stephen - "Chudszy" (2024)
Le Guin, Ursula K. - "Ziemiomorze. Wydanie rozszerzone" (2024)
Lovecraft, Howard Phillips - "Listy wybrane 1906-1927"
Szostak, Wit - "Oberki do końca świata"
antologia - "Rocznik fantastyczny 2024"
Gwynne, John - "Cień bogów"
Linki
|
|
|
Wydawnictwo: SuperNOWA Data wydania: Październik 2008 ISBN: 978-83-7578-012-3 Oprawa: miękka ze skrzydełkami Format: 13,0x20,0cm Liczba stron: 280 Cena: 28,00
|
Siła i wrażliwość, czyli odgrzewane danie też smakuje
„Prawem wilka” jest zbiorem czterech opowiadań Szczepana Twardocha. Wierni fani twórczości tego pisarza nie będą jednak książką w pełni usatysfakcjonowani, gdyż aż trzy teksty („Bodhisattwa” 1), „Żywot i śmieć św. Felicjana” 2) i „Rondo na maszynę do pisania, papier i ołówek” 3)) ukazały się już wcześniej w prasie. Jedynie „Maniera tenebrosa” nie była nigdzie wcześniej publikowana. Mało? Owszem. Jednakże są to opowiadania na tyle ciekawe, że nawet te (dwa) znane mi wcześniej z chęcią przeczytałem ponownie. Nie zmienia to faktu, że „Prawem wilka” jest zbiorem przede wszystkim dla osób, które nie miały wcześniej styczności z tą częścią twórczości Twardocha. Dla pozostałych zbiorek może się okazać odgrzewanym, aczkolwiek niewątpliwie smacznym daniem.
Zamieszczone w „Prawem wilka” opowiadania można podzielić na dwie grupy. Pierwsza z nich, na którą składają się „Bodhisattwa” i „Żywot i śmierć św. Felicjana”, tworzą teksty, nazwijmy je, akcyjno-sensacyjne, choć to określenie w znacznym stopniu zubaża i zbyt łatwo szufladkuje te teksty. Choć między ich fabułami nie ma większego podobieństwa, można znaleźć wspólne elementy – w przesłaniu, a także w nośnikach myśli autora, jakimi niewątpliwie są bohaterowie. Ci, korzystając z posiadanych możliwości , kierują się siłą – fizyczną lub psychiczną – dla osiągnięcia zamierzonych celów. Jednakże Twardoch pokazuje, że życie nie jest fizycznym równaniem, w którym o kierunku decydują zwroty, punkty zaczepienia, wartości czy kierunki, ale jest tworem znacznie bardziej skomplikowanym, w którym wrażliwość, uczucia lub wiara są równie, o ile nie bardziej istotne.
Kontynuację tej tezy stanowią kolejne dwa teksty, pisane z perspektywy twórców – osób wrażliwych, dostrzegających więcej niż inne, patrzących na świat w odmienny sposób. Twardoch pisze o ich brutalnej konfrontacji ze światem, poszukiwaniu sensu w otaczającym ich świecie. Niektóre wypowiedzi postaci można traktować niemal jako swoisty manifest pisarza; krzyk domagający się swobody myśli, porzucenia ograniczeń, nadania większej roli literaturze. Co ciekawe, również w tym przypadku bohaterowie są przegrani, tym razem wrażliwość przegrywa z otaczającym ją światem, w którym prym przejmuje brutalna siła.
Jak należy zatem zinterpretować opowiadania zawarte w „Prawem wilka”, skoro pozornie ich przesłania wydają się sprzeczne? Myślę, że wszystkie one odpowiadają na jedno i to samo pytanie i wskazują, że skrajności nie są właściwe. Twardoch sugeruje czytelnikowi, że każdy musi odnaleźć własny punkt równowagi między siłą a wrażliwością. Bez tego wydaje się skazany na porażkę, gdyż otaczający nas świat cały czas weryfikuje nasze postawy.
Mnie osobiście bardziej do gustu przypadły teksty z drugiej części, czyli „Rondo na maszynę do pisania, papier i ołówek” i „Maniera tenebrosa”, jako teksty niosące w sobie znacznie większy ładunek emocjonalny i pewną autentyczność – wyrabiają u czytelnika wrażenie, że autor przekazał w nich dokładnie to, co leżało mu na sercu. Nie oznacza to jednak, że pozostałe dwa opowiadania są słabsze; raczej zupełnie inne, stworzone pod wpływem odmiennego impulsu. Niemniej w każdym tekście ma się poczucie, że Twardoch nie pisze tylko po to, żeby opowiedzieć jakąś historię; pisze, bo ma coś więcej do powiedzenia. Jeśli nawet czytelnik się z nim nie zgadza – o co było o wiele łatwiej na przykład w „Sternbergu” – to musi przyznać, że proza z przekazem ma znacznie większą siłę oddziaływania i jest o wiele ciekawsza niż literatura ideologicznie obojętna. Warto sięgnąć po „Prawem wilka” i – nawet jeśli poznało się wcześniej niektóre utwory – zobaczyć, jak komponują się zestawione w jednym miejscu. Jak pewne idee przewijają się w twórczości Twardocha. Jak się ścierają, jakie toczą ze sobą boje.
1) Science Fiction, Fantasy i Horror 08(22)/2007
2) Fantastyka – Wydanie specjalne 4(13)/2006
3) Science Fiction, Fantasy i Horror 10(12)/2006
Autor: Tymoteusz "Shadowmage" Wronka
Dodano: 2009-03-19 00:11:34
-Jeszcze nie ma komentarzy-
|
|
|
Artykuły
Plaża skamielin
Zimny odczyt
Wywiad z Anthonym Ryanem
Pasje mojej miłości
Ekshumacja aniołka
Recenzje
McDonald, Ian - "Hopelandia"
antologia - "PoznAI przyszłość"
Chambers, Becky - dylogia "Mnich i robot"
Pohl, Frederik - "Gateway. Za błękitnym horyzontem zdarzeń"
Esslemont, Ian Cameron - "Powrót Karmazynowej Gwardii"
Sanderson, Brandon - "Słoneczny mąż"
Swan, Richard - "Sprawiedliwość królów"
Iglesias, Gabino - "Diabeł zabierze was do domu"
Fragmenty
McCammon, Robert - "Łabędzi śpiew"
Vaughn, S.K. - "Astronautka"
Howey, Hugh - "Pył"
Simmons, Dan - "Lato nocy"
McCammon, Robert - "Pan Slaughter"
Spinrad, Norman - "Żelazny sen"
Wyndham, John - "Poczwarki"
Holdstock, Robert - "Lavondyss"
|