NAST.pl
 
Komiks
  Facebook
Facebook
 
Forum

  RSS RSS

 Strona główna     Zapowiedzi     Recenzje     Imprezy     Konkursy     Wywiady     Patronaty     Archiwum newsów     Artykuły i relacje     Biblioteka     Fragmenty     Galerie     Opowiadania     Redakcja     Zaprzyjaźnione strony   

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

Nayler, Ray - "Góra pod morzem" (czarna)

LaValle, Victor - "Samotne kobiety"

Ukazały się

Kingfisher, T. - "Cierń"


 Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"

 Lloyd Banwo, Ayanna - "Kiedy byłyśmy ptakami"

 Jadowska, Aneta - "Tajemnica domu Uklejów"

 Sablik, Tomasz - "Mój dom"

 Pilipiuk, Andrzej - "Czasy, które nadejdą"

 Szmidt, Robert J. - "Szczury Wrocławia. Dzielnica"

 Bordage, Pierre - "Paryż. Lewy brzeg"

Linki

Aldiss, Brian W. - "Chwila zaćmienia"
Wydawnictwo: Solaris
Tytuł oryginału: The Best of Brian W. Aldiss. A Collection of Short Stories
Tłumaczenie: Joanna Bogunia, Dawid Juraszek, Lech Jęczmyk, Blanka Kluczborska, Teresa Lechowska, Marek Marszał
Data wydania: Lipiec 2008
ISBN: 978-83-89951-94-6
Oprawa: miękka
Liczba stron: 376
Cena: 37.90 zł
Seria: The Best of...



Aldiss, Brian W. - "Chwila zaćmienia"

Solaris wysoko ustawił poprzeczkę, zapowiadając zbiór opowiadań „the best of” pisarza, który od przeszło pół wieku niezmordowanie tworzy literaturę science fiction, w tym również dzieła uznawane za kanon gatunku.

Brian Wilson Aldiss należy do najsłynniejszych pisarzy science fiction. Sławę przyniosły mu takie dzieła, jak – wznowione ostatnio przez Agencję Solaris – „Non stop”, „Cieplarnia” czy trylogia „Helikonii”. Tym razem do rąk polskiego czytelnika trafia zbiór opowiadań „Chwila zaćmienia”, będący w zamyśle zbiorem „the best of Brian Aldiss”. Z olbrzymiego dorobku, liczącego sobie kilkadziesiąt powieści i kilkaset opowiadań sam autor z myślą o polskim czytelniku wybrał 31 krótkich utworów. Jak smakuje danie skomponowane przez Aldissa i Solaris?

Choć utwory zebrane w „Chwili zaćmienia” cechuje różnorodność scenerii, pomysłów i bohaterów, to jednak wszystkie mają charakterystyczne rysy. Po pierwsze – nakreślone są łatwo rozpoznawalnym stylem autora, który buduje swoje opowieści na sugestywnych obrazach i wyrazistych sylwetkach bohaterów oraz przedkłada refleksyjną, a czasem melancholijną narrację ponad dynamikę i przebojowość. Część utworów kończy puentą, a część urywa, pozostawiając czytelnika z myślami i emocjami wywołanymi lekturą.

Zdecydowana większość zebranych opowiadań krąży wokół problemu człowieczeństwa, które zdaje się być centrum zainteresowań autora. Aldiss opowiada o wyjątkowych jednostkach, o myślących i czujących „po ludzku” androidach. Bohaterowie jego utworów krążą w pobliżu granic człowieczeństwa, a autor to pozwala im te granice przekraczać, to znów każe bezsilnie się o nie rozbijać.

O ile literatura science fiction kojarzy się z twórczością skoncentrowaną na nauce, jej rozwoju, perspektywach i konsekwencjach, o tyle Aldiss, pomimo wykorzystania powszechnie znanego sztafażu SF, tworzy przede wszystkim dzieła antropocentryczne. We wnikliwym, socjologicznym i psychologicznym pisarstwie Aldissa czasoprzestrzeń science fiction zyskuje dodatkowy, ludzki wymiar.

W „Chwili zaćmienia” jest i rozmowa z Hitlerem, który przeżył wojnę, i historia człowieka, który zamierza dokonać publicznej dekapitacji. Są opowieści o rozterkach mechanicznego substytutu dziecka, o zmechanizowanym świecie, z którego zniknęli ludzie i o świecie, w którym zawiodła technika, spychając człowieka na najniższe szczeble kulturowej ewolucji.

Nawet w natłoku kosmicznych gadżetów, z pierwszego planu nigdy nie schodzi człowiek i pytania o jego naturę. Nawet, gdy Aldiss opisuje Błogostan – potężny statek przemierzający wszechświat i siejący zniszczenie – technologicznego fajerwerku używa tylko i wyłącznie jako sposobu na uchwycenie ułomności ludzkiej natury.

„Chwila zaćmienia” prezentuje wyrównany poziom. Obecność kilku raptem opowiadań może wydać się kontrowersyjna w zbiorze mającym ambicje być – bądź co bądź – „the best of” w dorobku niezwykle płodnego pisarza. Fani Aldissa powinni być jednak ukontentowani. Pozostałym należy się zaś ostrzeżenie. Brian Aldiss to pisarz o charakterystycznym stylu, który nie każdemu przypadnie do gustu. Swoista refleksyjność, leniwa narracja, psychologiczny trzeci wymiar – to wszystko może wywołać znużenie u czytelnika, który szuka wartkiej akcji, błyskotliwych pomysłów i wyrazistych puent. Dojrzała i kontemplacyjna „Chwila zaćmienia” może okazać się rozczarowaniem także dla tych czytelników, którzy znają Aldissa – twórcę wyrazistych, dynamicznych powieści, jak „Non stop” i „Cieplarnia”.

Jakkolwiek warto poznać krótkie formy brytyjskiego pisarza, to jednak chwila zaćmienia wydaje się nie być najwłaściwszym momentem, by zaznajamiać się z Brianem Aldissem.


Autor: Krzysztof Pochmara


Dodano: 2008-09-17 19:19:34
Komentarze

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

ASX76 - 19:53 17-09-2008
Dzięki za zachętę. :)

kurp - 20:23 17-09-2008
A nie - zniechętę? ;)

ASX76 - 23:20 17-09-2008
kurp pisze:A nie - zniechętę? ;)


No this time. :P

Komentuj


Artykuły

Plaża skamielin


 Zimny odczyt

 Wywiad z Anthonym Ryanem

 Pasje mojej miłości

 Ekshumacja aniołka

Recenzje

Hoyle, Fred - "Czarna chmura"


 Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"

 Lindgren, Torgny - "Legendy"

 Miles, Terry - "Rabbits"

 McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"

 Simmons, Dan - "Czarne Góry"

Fragmenty

 Mara, Sunya - "Burza"

 Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"

 Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

 Sablik, Tomasz - "Próba sił"

 Kagawa, Julie - "Żelazna córka"

 Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"

Projekt i realizacja:sismedia.eu       Reklama     © 2004-2024 nast.pl     RSS      RSS