Tutaj znajdziecie dokładny spis zawartości numeru.

Ci, którzy zaglądają tu, by dowiedzieć się, co z czerwcowej „Fantastyki” przeczytać bez wydawania złamanego grosza w bibliotecznej czytelni, będą rozczarowani. To, co najlepsze w tym miesiącu, zamieszczono na płytce CD. Ale po kolei...

Gwoździem czerwcowego programu jest, zdaje się, Kelly Link, autorka opowiadań nagradzanych w USA, a u nas ciągle nieznanych (zmieni to zapewne wydany niedawno przez Wydawnictwo Dolnośląskie zbiór „Magia dla początkujących”). Redakcja serwuje „Konstabla z Abal” i obszerny wywiad z Link. Przez pryzmat jednego utworu, który opublikowała czerwcowa „Fantastyka”, jawi się ona jednak jako autorka, której pisarstwo nie każdemu przypadnie do gustu. „Konstabl...” to fantasy – moim skromnym zdaniem – wcale nie tak oryginalne, jak można by oczekiwać po tak hołubionym twórcy.

Drugie z zagranicznych opowiadań to „Nieziemskie sny” Tima Pratta, nagrodzone przed dwoma laty Hugo. Oparte na oklepanej koncepcji równoległych światów, opowiadające historię osobliwej wypożyczalni filmów, jest de facto literackim żartem, albo raczej zbiorem żartów, opartych na mniejszych lub większych różnicach pomiędzy dwoma światami. Z całą pewnością jest to utwór miły w odbiorze, szczególnie dla kinomanów.

W dziale polskiej prozy niepodzielnie króluje Zbigniew Wojnarowski. Opowiadanie (o niezbyt zachęcającym tytule) „Lala Świstak”, łączy klimaty kryminału i horroru, napisane jest zręcznie, chwilami wręcz ładnie. Wojnarowski przełamuje polską rozrywkową sztampę i – pomijając kilka niezręczności – pisze naprawdę intrygująco.

Znacznie gorzej wypada Bartek Zięba, który na pomyśle totalitaryzmu, którego ideologicznym sercem jest konkretna figura geometryczna, oparł swoje „Kwadrapolis”. Opowiadanie jest jednak płaskim, nie wnoszącym nic do gatunku powieleniem schematu przebudzenia i buntu przeciwko tyranii władzy. Gdybyż jeszcze pisał Zięba barwnymi obrazami i zgrabnym językiem... Niestety – w „Kwadrapolis” nie oferuje w ostatecznym rozrachunku nic, co byłoby warte odwiedzin.

Podobnie nijakie wydaje się opowiadanie (balansujące na granicy literackiej miniatury) „Bo ja jestem stąd” Barnima Regalicy – choć w tej garści historycznych obrazków drzemie pewien potencjał, opowiedziana historia pozostawia niedosyt i – summa summarum – rozczarowuje.

Krucho w tym miesiącu z publicystyką. Najciekawszy jest tekst przygotowany przez Agnieszkę Haskę i Dominikę Makówkę, traktujący o literaturze fantastycznej kierowanej do młodszego odbiorcy, acz i w nim zabrakło autorkom pomysłu na uchwycenie tematu z ciekawej perspektywy, skutkiem czego artykuł jest w dużej mierze wyliczanką złożoną z mini-recenzji. Na domiar złego redakcja opublikowała „Fantazellę” – komiks z przymrużeniem oka, którego prymitywizm i głupota osiągnęły poziom, powyżej którego coraz trudniej czytać go jako żartobliwy, a coraz łatwiej – jako po prostu żałosny.

Dla tych, którzy w czerwcowym wydaniu nie znajdą niczego, co warte byłoby ich uwagi, jest jeszcze smakowity deser – płyta CD z 24 archiwalnymi wydaniami „Fantastyki”. Omawianie ich zawartości wykracza już jednak poza obowiązki katedralnego recenzenta.