NAST.pl
 
Komiks
  Facebook
Facebook
 
Forum

  RSS RSS

 Strona główna     Zapowiedzi     Recenzje     Imprezy     Konkursy     Wywiady     Patronaty     Archiwum newsów     Artykuły i relacje     Biblioteka     Fragmenty     Galerie     Opowiadania     Redakcja     Zaprzyjaźnione strony   

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

Weeks, Brent - "Droga cienia" (wyd. 2024)

Ukazały się

Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"


 Kelly, Greta - "Siódma królowa"

 Parker-Chan, Shelley - "Ten, który zatopił świat" (zintegrowana)

 Parker-Chan, Shelley - "Ten, który zatopił świat" (miękka)

 Szokalski, Kajetan - "Jemiolec"

 Patel, Vaishnavi - "Kajkeji"

 Mortka, Marcin - "Szary płaszcz"

 Maggs, Sam - "Jedi. Wojenne blizny"

Linki

Ziemiański, Andrzej - "Zapach szkła" (wyd. 2)
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: Kwiecień 2008
Wydanie: drugie
ISBN: 978-83-60505-96-0
Oprawa: miękka
Format: 125 x 195
Liczba stron: 552
Cena: 29,99
Seria: Bestsellery polskiej fantastyki



Ziemiański, Andrzej - "Zapach szkła"

Zapachy – w swojej ulotności i zróżnicowaniu – z trudem poddają się obiektywnym ocenom. Tak jest i z „Zapachem szkła”, który nie wywarł na mnie większego wrażenia, podczas gdy opowiadania z tego zbioru wprost obsypano nagrodami fandomu1).

Cóż poradzić – proza Ziemiańskiego wydaje mi się nijaka. Jej ambicje nie wykraczają poza prostą, czasem wręcz rubaszną i naiwną rozrywkę, a jednocześnie za mało jest w tych opowiadaniach charakteru i oryginalności, by mogły czymkolwiek zaskoczyć. Ziemiański nie szczędzi amunicji różnorakiego kalibru – od mrowia drobnych żarcików po odważne fabularne konstrukcje w rodzaju imperialnej Polski dysponującej armią genetycznie modyfikowanych zwierząt. W większości są to jednak niewypały lub pomysły o ograniczonej sile rażenia.

Dużo tu militarnych inspiracji i alternatywnych ścieżek historii, sporo jest Wrocławia, wojny i pięknych kobiet. Autor starał się wstrzelić w podręcznikową definicję „męskiej prozy”, przy czym oczekiwane literackie wyrobienie czytelnika jest tu mniej więcej na poziomie tego, którym poszczycić się mogą czytelniczki „prasy kobiecej”.

Skąd więc tak liczne wyróżnienia, jakie w środowisku fantastów zebrały utwory „Zapachu szkła”? Po części pewnie zadziałał odpowiedni warsztat Ziemiańskiego, piszącego sprawnie i lekko, a przy tym niezbyt wysoko stawiającego interpretacyjną poprzeczkę. W dużej mierze zadecydował też zapewne świat, w którym rozgrywa się akcja powieści – swojski, wiernie oddający rodzime realia i pełen aluzji do polskiej historii i kultury. Co więcej – na kartach opowiadań ów z polska wyglądający świat pokazano nieraz w krzywym zwierciadle, w którym cherlawa, zakompleksiona Polska okazuje się potężną, dumną Rzeczpospolitą. A trudno o skuteczniejszy sposób na czytelnicze emocje niż połechtanie zbolałej historyczną martyrologią duszy Polaka.

Choć i niżej podpisany lubuje się w wizjach tego rodzaju (wszak więcej w nich życia niż w pisaninie z importu), to jednak te, które kreśli Ziemiański, zdają się bezbarwne. Daleko im do przewrotności Pilipiuka, przejawiającej się choćby pomysłem reformy ekonomicznej, wprowadzającej progresję podatkową rzędu – bodajże – 1, 2 i 3%. Daleko do rozmachu Wolskiego, który o alternatywnych Polskach pisał z pasją w „Alterlandzie”. A i odstaje Ziemiański od Lewandowskiego, który „Noteką 2015” zgarnął Zajdla sześć lat przed „Autobahnem…”. Andrzej Ziemiański nie wnosi do tej żonglerki nic nowego. Gra na patriotyczną nutę bez szczególnej wirtuozerii. Tworzy raczej utwory dla szerokiej publiki płynącej z nurtem mód.

Może to właśnie dlatego Ziemiański wydał mi się najciekawszy (bo brzmiący inaczej, nie powielający w nieskończoność tego samego motywu) w opowiadaniach „Lodowa opowieść” i „Czasy, które nadejdą”. W pierwszym z nich spekuluje nad daleką przyszłością ludzkości, tworząc coś, co przypomina wizję-negatyw aldissowskiej „Cieplarni”. W drugim z utworów otwiera klasyczną antyutopię, by zamknąć ją ciekawym zakrętem fabularnym.

Wygląda więc na to, że z Ziemiańskiego najbardziej skłonny byłbym czytać to, co w najmniejszym stopniu można uznać za reprezentatywne dla jego stylu. „Zapach szkła” nie wydał mi się szczególnie pociągający, choć biorąc pod uwagę moją subiektywną opinię, należy pamiętać o tych wszystkich, którzy Ziemiańskiego chwalą, nagradzają i czytają z entuzjazmem. Jak mawiali starożytni - de gustibus...



1) Opowiadania wchodzące w skład zbioru:

  • Zapach szkła (SFinks, Nautilus i Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2003)
  • Bomba Heisenberga (I miejsce w plebiscycie „Nowej Fantastyki”, Nagroda Sfinks w 2000)
  • Legenda
  • Waniliowe plantacje Wrocławia (I miejsce w plebiscycie „Nowej Fantastyki”, Nagroda Sfinks w 2001)
  • Lodowa opowieść
  • Czasy, które nadejdą
  • Autobahn nach Poznań (Nagroda im. Janusza A. Zajdla w 2001)


  • Autor: Krzysztof Pochmara


    Dodano: 2008-06-03 12:59:02
    Komentarze
    -Jeszcze nie ma komentarzy-
    Komentuj


    Artykuły

    Plaża skamielin


     Zimny odczyt

     Wywiad z Anthonym Ryanem

     Pasje mojej miłości

     Ekshumacja aniołka

    Recenzje

    Brzezińska, Anna - "Mgła"


     Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"

     Lindgren, Torgny - "Legendy"

     Miles, Terry - "Rabbits"

     McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"

     Simmons, Dan - "Czarne Góry"

     Sanderson, Brandon - "Yumi i malarz koszmarów"

     Bardugo, Leigh - "Wrota piekieł"

    Fragmenty

     Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

     Brzezińska, Anna - "Mgła"

     Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"

     Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

     Sablik, Tomasz - "Próba sił"

     Kagawa, Julie - "Żelazna córka"

     Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"

     Crouch, Blake - "Upgrade. Wyższy poziom"

    Projekt i realizacja:sismedia.eu       Reklama     © 2004-2024 nast.pl     RSS      RSS