Moda na literackie adaptacje komiksów trwa, a po lekturze „Spider-Man. Wiecznie młody” Stefana Petruchy przekonuje mnie coraz bardziej. Już „Saga Mrocznej Phoenix” pokazała, że tego typu przeniesienie historii z kadrów na akapity ma sens, jednak Petrucha radzi sobie z tym zadaniem jeszcze lepiej. Po jego adaptację komiksu „Stone Tablet Saga” zdecydowanie warto sięgnąć, jeśli jest się fanem Spider-Mana i komiksów ze świata Marvela.

Trzeba pamiętać, że Spider-Man, jak w zasadzie każda postać amerykańskich komiksów superbohaterskich o odpowiednio długim stażu, jest postacią niejednolitą, zmieniającą się w zależności od dekady i scenarzysty, który akurat serię prowadził. Petrucha sięga po stosunkowo dawnego Spider-Mana, jeszcze z lat 80., którego z pewnością da się lubić. To nastolatek o dużym poczuciu humoru, dla którego bohaterski fach jest wciąż czymś nowym i trudnym do ogarnięcia, a przede wszystkim – do pogodzenia z niełatwym codziennym życiem nastolatka.

„Wiecznie młody” konfrontuje Spider-Mana z wrogami skrojonymi raczej na ludzką miarę – mamy tu jednego z najbardziej klasycznych przeciwników Pająka, czyli Kingpina, oraz przestępczą organizację o nazwie Maggia, na której czele stoi Silvermane. Próbują oni wejść w posiadanie antycznego artefaktu – tablicy zawierającej formułę wiecznej młodości. Ich działania są jednak mocno destrukcyjne, więc Spider-Man stara się przeszkodzić ich ambicjom.

Ale problemy Spider-Mana w walce z syndykatem zbrodni to tylko jedna część opisywanych przez Petruchę perypetii. Druga, niemniej ważna, a może nawet dominująca w tej opowieści, to problemy Petera Parkera – ze szkołą, rówieśnikami, dziewczyną, opiekującą się nim ciotką i tak dalej. W komiksach o Spider-Manie ten aspekt był zawsze istotny, pozwalał czytelnikowi na zbliżenie się do postaci (którą nie bez powodu zaczęto nazywać Pająkiem z Sąsiedztwa). Zwłaszcza wśród młodszych odbiorców ta część powieści będzie budziła pozytywne emocje.

Petrucha świetnie radzi sobie z samym procesem adaptacji. Książkę czyta się lekko i przyjemnie, nie ma tu hollywoodzkich scen walki o losy świata, akcji jest sporo, ale stawka potyczek wydaje się mniejsza – przy czym nie umniejsza to napięciu, w jakim trzyma nas autor. „Spider-Man. Wiecznie młody” to świetne poszerzenie materiałów o przygodach sympatycznego trykociarza, które warto poznać.