Jakkolwiek by to miało zabrzmieć, szósty tom „Kronik Wardstone” wprowadza do fabuły wymiar globalny. Okazuje się, że walka z siłami mroku nie ogranicza się wyłącznie do Hrabstwa – pojedynek toczy się też w innych zakątkach globu, a pomoc stracharzy jest nieodzowna.

„Starcie demonów” to już szósty tom „Kronik Wardstone”, fantasy przeznaczonej przede wszystkim na młodych czytelników fantastyki. Tym samym dotarliśmy niemal do półmetka serii, więc nie dziwi fakt, że wydarzenia nabierają coraz szybszego tempa, a jednocześnie stają się jeszcze bardziej dramatyczne. Konstrukcja powieści nadal jest prosta, fabuła przebiega liniowo, ale młodemu odbiorcy podczas lektury powinny towarzyszyć coraz większe emocje.

W tym tomie bohaterowie ruszają walczyć ze sługami mroku w daleką drogę: aż do Grecji. Do Hrabstwa powraca matka Toma i zbiera koalicję, której zadaniem ma być pokonanie złowieszczej bogini Ordyny i jej nieprzeliczonych sług. W ten sposób nietypowa armia – w skład której wchodzą odwieczni wrogowie, czyli stracharze i wiedźmy – wyrusza do odległej Grecji, by tam osłabić potęgę Złego. Niestety niewiele idzie zgodnie z ich planem.

Już wcześniejszy tom, „Pomyłka stracharza”, zwiastował, że cykl wkracza w kolejny etap. Po dość lekkich, choć niepozbawionych smutniejszych elementów, otwierających tomach, przyszła pora na znacznie bardziej drastyczne wydarzenia. Okazało się, że w świecie wykreowanym przez Josepha Delaneya jest także miejsce dla śmierci i poświęcenia, co nie jest tak oczywiste w książkach dla dzieci i młodszych nastolatków. Tymczasem w „Kronikach Wardstone” powoli staje się to regułą i chociaż można mieć pewność, że kluczowym bohaterom nic się nie stanie, to już postacie pojawiające się na drugim planie, nawet od dłuższego czasu, nie są bezpieczne.

„Starcie demonów” niespecjalnie popycha akcję cyklu do przodu. Opisywane wydarzenia bez wątpienia będą miały wpływ na Thomasa Warda, jego relacje z Alice, a także przyszłą konfrontację ze Złym, ale brak w tym tomie wydarzeń, które znacząco wpłynęłyby na rozwój fabularny serii. Teoretycznie Delaney stara się wprowadzić dodatkowy dramatyzm, jednak zaraz później osłabia jego wymowę. Może i dobrze, że nie pozostawia cliffhangera, niemniej zabieg okazuje się nie do końca udany.

Omawiany tom nie wyróżnia się na tle dotychczasowych części „Kronik Wardstone”. Kontynuuje trend, który był już wcześniej zauważalny, jednocześnie nie wnosi nic nowego ani do obrazu serii, ani fabuły. Fani raczej nie poczują się rozczarowani, ale nie sposób oprzeć się wrażeniu, że wyprawa stracharzy do Grecji to tylko interludium przed ważniejszymi wydarzeniami, które będą miały miejsce w Hrabstwie.