Patronat
Martine, Arkady - "Pustkowie zwane pokojem"
McGuire, Seanan - "Pod cukrowym niebem / W nieobecnym śnie"
Ukazały się
Kingfisher, T. - "Cierń"
Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"
Lloyd Banwo, Ayanna - "Kiedy byłyśmy ptakami"
Jadowska, Aneta - "Tajemnica domu Uklejów"
Sablik, Tomasz - "Mój dom"
Pilipiuk, Andrzej - "Czasy, które nadejdą"
Szmidt, Robert J. - "Szczury Wrocławia. Dzielnica"
Bordage, Pierre - "Paryż. Lewy brzeg"
Linki
|
|
|
Wydawnictwo: Mag Cykl: Ciemny EdenKolekcja: Uczta WyobraźniTytuł oryginału: Dark Eden Tłumaczenie: Wojciech Próchniewicz Data wydania: Styczeń 2014 ISBN: 978-83-7480-416-5 Oprawa: twarda Format: 135 x 202 mm Liczba stron: 336 Cena: 39,00 zł Rok wydania oryginału: 2012 Tom cyklu: 1
|
„Ciemny Eden” Chrisa Becketta to historia science fiction w pigułce. W powieści pojawia się wiele z motywów charakterystycznych dla tego gatunku literackiego, które są zgrabnie połączone klasyczną fabułą. Doskonały przykład jak można wykorzystać znane elementy w nowy i interesujący sposób.
Do „Uczty Wyobraźni” rzadko trafiają pozycje, które łatwo sklasyfikować; znacznie częściej są to pozycje wymykające się prostym podziałom oraz czerpiące z różnych konwencji. Jednakże w przypadku „Ciemnego Edenu” Chrisa Becketta takiego problemu nie ma: to pełnokrwiste science fiction uderzające w klasyczne nuty.
Początek powieści opisuje niewielką, hermetyczną społeczność (zwaną Rodziną) zamieszkującą odciętą od reszty świata dolinę na planecie nazwanej Eden. Barwne – chociaż przedstawiane mimochodem – opisy realiów obcego świata (brak słońca, światło pochodzące od roślin, a ciepło z głębin planety), a także prymitywnej społeczności trzymającej się kurczowo rozwiązań opracowanych przez pierwszych przybyszy na Eden, przywołują książki Briana W. Aldissa. Skojarzenia są dość luźne i dotyczą niektórych, wcale nie najważniejszych elementów jego dzieł, ale „Helikonia”, „Cieplarnia” czy „Non stop” przychodzą na myśl podczas lektury. W dalszej części „Ciemnego Edenu”, kiedy czytelnik przyzwyczai się już do fantastycznej scenerii, na pierwszy plan wysuwają się wątki społeczne, socjologiczne, a wręcz ekologiczne; w tym zakresie Beckett zdaje się być uczniem Ursuli K. Le Guin. Powieść, zdobywczyni nagrody im. Arthura C. Clarke'a, chociaż posiada inaczej rozłożone akcenty, to porusza tematy i dylematy obecne w fantastyce od dawna.
Historię opowiadaną przez Becketta można odczytywać na dwóch poziomach. Na pierwszy plan wysuwa się fabuła nieco awanturnicza (raczej ze względu na dość impulsywne podejmowanie decyzji przez bohaterów niż dynamikę samej opowieści) i przygodowa bazująca na potrzebie eksploracji nieznanego i mierzeniu się z kolejnymi wyzwaniami stawianymi przez okoliczności i przyrodę obcej planety. Druga warstwa, znacznie poważniejsza, to starcie skostniałej tradycji uosobionej przez Rodzinę z potrzebą pójścia naprzód, zaakceptowania swego miejsca na świecie i próbą dostosowania się do realiów. To drugie podejście prezentuje John Czerwoniuch i jego towarzysze, a kwintesencją jest zdanie powtarzane regularnie przez jednego z nich: „Jesteśmy tu naprawdę”. Zresztą powieść w dużym stopniu bazuje na dualizmach (stare-nowe, Ziemia-Eden, młodzi-starzy, kobiety-mężczyźni, etc.), więc przeciwstawnych postaw w tekście można odnaleźć znacznie więcej.
Jednocześnie sposób prowadzenia narracji i kreacji bohaterów jest znacznie bardziej współczesny niż pojawiające się w treści motywy. Wydarzenia przedstawiane są z perspektywy kilku postaci, dzięki czemu możliwe jest zarówno wyrobienie sobie względnie obiektywnego obrazu, jak i pełniejsze scharakteryzowanie postaci. A te do jednowymiarowych nie należą; niekoniecznie też, nawet działając w słusznej sprawie, zdobywają sympatię czytelnika. Jednakże, dzięki takiemu ich przedstawieniu, w pełni możliwe staje się przedstawienie mechanizmów zachodzących w Rodzinie.
W „Ciemnym Edenie” jest wiele elementów, które mogą wydać się interesujące fanom science fiction, m.in. przedstawienie odwagi pionierów, eksploracji nieznanego oraz odkrywanie tajemnicy własnego świata (a także on sam) i przeszłości. Najciekawsze wydają się jednak kwestie związane nie tyle z samą przeszłością, co z ewolucją jej postrzegania. W tej sferze wyraźnie dominuje mitologizacja (a biblijne konotacje – co, patrząc na tytuł, nie zaskakuje – pojawiają się dość często, choć nienachalnie), przetwarzanie wspomnień i tradycji ustnej w legendę, a także idealizowania i obracania niespodziewanych przedmiotów w obiekt kultu. Podobne zmiany zachodzą też w warstwie językowej: śledzenie zmian znaczeniowych czy zapisu niektórych wyrazów (ukłony dla tłumacza) przynosi dużo satysfakcji.
Biorąc wszystko powyższe pod uwagę, powieść Becketta można uznać za pozycję nietypową w ramach „Uczty Wyobraźni”, właśnie poprzez czytelny kontekst, w jakim wypada ją osadzić. Śmiem nawet twierdzić, że będzie to jedna z najłatwiejszych w odbiorze książek w serii. Powinna spodobać się czytelnikom, którzy zwykle od UW stronią lub zrazili się książkami takich autorów, jak Hal Duncan czy M. John Harrison. „Ciemny Eden” nie jest kolejną książką penetrującą rubieże fantastyki; to bardzo dobra powieść science fiction. Tylko tyle czy aż tyle? Każdy sam musi zdecydować.
Autor: Tymoteusz "Shadowmage" Wronka
Dodano: 2014-01-12 21:00:26
Sortuj: od najstarszego | od najnowszego
Yans - 11:10 13-01-2014
No to mnie zachęciłeś :)
|
|
|
Artykuły
Plaża skamielin
Zimny odczyt
Wywiad z Anthonym Ryanem
Pasje mojej miłości
Ekshumacja aniołka
Recenzje
Hoyle, Fred - "Czarna chmura"
Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"
Brzezińska, Anna - "Mgła"
Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"
Lindgren, Torgny - "Legendy"
Miles, Terry - "Rabbits"
McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"
Simmons, Dan - "Czarne Góry"
Fragmenty
Mara, Sunya - "Burza"
Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"
Brzezińska, Anna - "Mgła"
Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"
Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"
Sablik, Tomasz - "Próba sił"
Kagawa, Julie - "Żelazna córka"
Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"
|