NAST.pl
 
Komiks
  Facebook
Facebook
 
Forum

  RSS RSS

 Strona główna     Zapowiedzi     Recenzje     Imprezy     Konkursy     Wywiady     Patronaty     Archiwum newsów     Artykuły i relacje     Biblioteka     Fragmenty     Galerie     Opowiadania     Redakcja     Zaprzyjaźnione strony   

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

Weeks, Brent - "Cień doskonały" (wyd. 2024)

Ukazały się

Kingfisher, T. - "Cierń"


 Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"

 Lloyd Banwo, Ayanna - "Kiedy byłyśmy ptakami"

 Jadowska, Aneta - "Tajemnica domu Uklejów"

 Sablik, Tomasz - "Mój dom"

 Pilipiuk, Andrzej - "Czasy, które nadejdą"

 Szmidt, Robert J. - "Szczury Wrocławia. Dzielnica"

 Bordage, Pierre - "Paryż. Lewy brzeg"

Linki

Palahniuk, Chuck - "Snuff"
Wydawnictwo: Niebieska Studnia
Tytuł oryginału: Snuff
Tłumaczenie: Elżbieta Gałązka-Salamon
Data wydania: Kwiecień 2013
ISBN: 978-83-60979-27-3
Oprawa: miękka
Format: 125 x 195 mm
Liczba stron: 224
Cena: 34,00 zł



Palahniuk, Chuck - "Snuff"

Śliski temat


Chuck Palahniuk ma problemy. Pewnie wiele z nich pomaga mu tworzyć dobrą prozę jak to u literatów bywa, ale jeden z pewnością zawadza – sukces „Fight Clubu” nadal pozostawia w cieniu resztę jego dorobku. Ta powieść, ze szczęściem do dobrej ekranizacji, była jak kopniak w twarz – trudno to wrażenie przebić jakąś wyszukaną koncepcją a powtarzanie nie ma sensu. Kopniak w twarz to szok, błyskawica bólu i przypływ adrenaliny – kopanie po twarzy to po prostu tortura. Wyjściem z tej pułapki może być jeszcze bardziej oszczędne w środkach odwołanie się do namiętności silniejszej niż przemoc. Ale to już śliski temat.

„Snuff” to powieść minimalistyczna, nawet w kontekście całego, stawiającego nieraz na bezczelną prostotę dorobku Amerykanina. Nie zdziwiłbym się gdyby ktoś zaadaptował tę powieść na sztukę sceniczną. Jedno miejsce akcji – poczekalnia planu filmowego, na którym ma zostać pobity rekord seksualny w ilości mężczyzn przypadających na jedną kobietę. Czterech narratorów, w tym trzech uczestników zdarzenia. Weteran branży porno, prawiczek chcący uratować gwiazdę wieczoru, oraz aktor ze złamaną karierą – każdy z nich w samej bieliźnie, oznaczony numerem. Nad wszystkim czuwa młoda asystentka gwiazdy wywołująca kolejne numery. Całość po zmontowaniu ma być opatrzona tytułem „Jak rozjebałem III kurwę światową” – za taki przekład tej nazwy i wielu innych arcydzieł kina XXX, honory dla tłumacza. A śmierć wisi w powietrzu, gdzieś pomiędzy mdłym zapachem przygotowanych dla uczestników słodyczy i przekąsek, których opis otwiera powieść.

Proza Palahniuka rządzi się logiką odpadkową – jeśli chcesz poznać jakiś obiekt, pogrąż się w śmieciach i odchodach jakie po sobie zostawia. Wejdź w nieczysty ustęp tabu. W ten sposób, zanurzając się w rynsztoku branży porno, autor podgryza współczesne, powszechne, nudne, konsumpcjonistyczne społeczeństwo zachodnie. Wskazuje na to jak w swej hipokryzji stygmatyzuje seksualność. Obnaża związki seksu i śmierci. W tym wszystkim bardzo fajnie owija siecią skojarzeń główną postać – królową porno, Cassie Wright. Staje się ona ziemią obiecaną, księżniczką czekającą na oswobodziciela, nabiera w swoim poświeceniu iście chrystusowego rysu. Nie znamy jej bezpośredniej relacji, ale występuje jako główny punkt odniesienia każdego z narratorów, za każdym razem nieco inny. Jednym słowem, na blisko dwustu stronach otrzymujemy kłębek motywów, o którym porozmawiać można w czasie wykraczającym za ten przeznaczony na samą lekturę książki.

Pierwsze wydanie „Snuff” w Polsce miało pecha. Zdaje się na etapie łamania tekstu wypadł niemały fragment powieści w rozdziale czwartym i przypuszczalnie parę innych zdań. O samej sprawie dowiedziałem się z mediów społecznościowych, gdzie przedstawicielka wydawnictwa przepraszała czytelników i obiecała erratę na stronie wydawnictwa (w chwili pisania tych słów jeszcze jej nie ma). Sam nie wiem, co gorsze, że oni zapomnieli o trzech stronach w książce, czy to, że ja tę książkę przeczytałem i nie zauważyłem dziury. Zagubiony fragment nie był strategiczny, co więcej tekst nie urywa się nagle. Prawdę mówiąc urywa się tak, że wygląda jak rasowy cliffhanger, a zagubioną część łatwo dośpiewać sobie, znając dalsze wydarzenia. Nie otrzymujecie więc półproduktu, lecz powieść z błędem, który choć irytujący, nie wpływa na odbiór całości.

Czy Palahniukowi udało się przebić „Fight Club”? W moim odczuciu nie, choć sam koncept powieści rokował taką możliwość. Rozczarowują ostatnie strony powieści, będący typowym przykładem tego, co w popkulturze zwie się „skakaniem nad rekinem”. Scena mająca ukazywać idealną syntezę seksu i śmierci nawet nie szokuje, ile irytuje swoją wymuszonością. A przecież ten motyw, stanowiący oś książki rozgrywany jest dużo lepiej w innych scenach, np. pomylenia viagry z kapsułą cyjanku. Szczęśliwie ten fragment strukturalnie pełni rolę epilogu rozgrywającego się po kulminacyjnym momencie powieści, w którym zostają wyłożone wszystkie karty na stół. Jest zaskoczenie, ale wynikające z przewrotnej logiki całości. Jest to bardzo dobra powieść. Szkoda, że błędem przy składaniu książki nie było wyrzucenie ostatnich stron. Wtedy byłaby lepsza.


Autor: Adam Ł Rotter


Dodano: 2013-06-15 20:50:00
Komentarze

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

ASX76 - 15:09 17-06-2013
Nie zgadzam się, jakoby "Fight Club" nadal pozostawiał w cieniu resztę dokonań Palahniuka! Moim zdaniem zarówno "Udław się", jak i "Rozbitek", są z całą pewnością nie gorsze. --_-

Shadowmage - 16:48 17-06-2013
Reszta jest w cieniu głównie przez ekranizację: jeśli ktoś sięga po raz pierwszy po książki Palahniuka, to zwykle jest to Fight Club.

nosiwoda - 10:44 18-06-2013
Shadow, łamiesz pierwszą i drugą zasadę...

Shadowmage - 11:16 18-06-2013
Hmm... termodynamiki?

lmn - 20:54 18-06-2013
Shadowmage pisze:termodynamiki?
Musisz sobie chyba przypomnieć książkę. Albo film. ;)

Shadowmage - 21:03 18-06-2013
Aaaa... zafiksowałem się na "Snuffie" i z "FC" nie skojarzyłem :)

Komentuj


Artykuły

Plaża skamielin


 Zimny odczyt

 Wywiad z Anthonym Ryanem

 Pasje mojej miłości

 Ekshumacja aniołka

Recenzje

Hoyle, Fred - "Czarna chmura"


 Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"

 Lindgren, Torgny - "Legendy"

 Miles, Terry - "Rabbits"

 McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"

 Simmons, Dan - "Czarne Góry"

Fragmenty

 Mara, Sunya - "Burza"

 Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"

 Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

 Sablik, Tomasz - "Próba sił"

 Kagawa, Julie - "Żelazna córka"

 Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"

Projekt i realizacja:sismedia.eu       Reklama     © 2004-2024 nast.pl     RSS      RSS