Moers, Walter - "13½ życia kapitana Niebieskiego Misia"

NAST.pl

Komiks

Facebook

Forum

Strona główna Zapowiedzi Recenzje Imprezy Konkursy Wywiady Patronaty Archiwum newsów Artykuły i relacje Biblioteka Fragmenty Galerie Opowiadania Redakcja Zaprzyjaźnione strony

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

Weeks, Brent - "Nocny anioł. Nemezis"

Brown, Pierce - "Czerwony świt" (wyd. 2024)

Ukazały się

Grimwood, Ken - "Powtórka" (wyd. 2024)

Psuty, Danuta - "Ludzie bez dusz"

Jordan, Robert; Sanderson , Brandon - "Pomruki burzy"

Martin, George R. R. - "Gra o tron" (wyd. 2024)

Wyrzykowski, Adam - "Klątwa Czarnoboga"

Esslemont, Ian Cameron - "Kamienny wojownik"

Kagawa, Julie - "Dusza miecza"

Pupin, Andrzej - "Szepty ciemności"

Linki

Moers, Walter - "13½ życia kapitana Niebieskiego Misia"

Wydawnictwo: słowo/obraz terytoria
Cykl: Camonia
Tytuł oryginału: Die 13½ Leben das Käpt’n Blaubär
Tłumaczenie: Ryszard Wojnakowski
Data wydania: Czerwiec 2007
ISBN: 978-83-7453-757-5
Oprawa: twarda z obwolutą, szyta nićmi
Format: 125 x 195 mm
Liczba stron: 696
Cena: 59 zł
Ilustracje: czarno-białe
Tom cyklu: 1

Moers, Walter - "13½ życia kapitana Niebieskiego Misia"

W krainie zwanej Zamonią (mapki dołączone) będziemy towarzyszyć uratowanemu przez mikropiratów bohaterowi podczas jego pobytu na wyspie klablaterników i w raju smakoszy, śledzić jego edukację przez plotkarskie fale i w bardzo elitarnej szkole, wzruszać się jego pierwszym zauroczeniem i jakże okrutnym kresem tego uczucia. Dowiemy się, czym są międzywymiarowe dziury, co można znaleźć na Słodkiej Pustyni i jak się żyje w środku tornada. Dotrzemy wreszcie, dzięki pomocy chybionej idei, do stolicy Zamonii – Altantydy, gdzie żyją te wszystkie istoty, które możemy sobie wyobrazić i takie, których wizje nawet przez myśl nam nie przemknęły. Tu bohaterowi uda się wspiąć na szczyt kariery blagiatora – profesji najbardziej wśród Zamończyków cenionej – i niemniej gwałtownie z tego szczytu spaść...

„13 ½ życia kapitana Niebieskiego Misia”, czyli przygody tytułowego bohatera, owego misia (niebieskiego) – od drobiny w skorupce od orzecha miotanej morskimi falami do dorosłego, poważnego niedźwiedzia – to pięknie wydane, opasłe tomisko z dużą czcionką i odautorskimi ilustracjami. Czemu mielibyśmy zamieszczać recenzję książki dla dzieci, i to raczej tych młodszych?

Biada temu, kto zasugeruje się pozorami (a takich niemało – wystarczy rozejrzeć się po internetowych księgarniach). Nastawiona na lekturę pozycji literatury dziecięcej osoba – być może nawet chcąca poczytać ją do poduszki swoim pociechom – przeżyje szok porównywalny z odkryciem „Podróży Guliwera” w wersji nieokrojonej. Wyjąwszy bowiem XVIII-wieczny naturalizm, właśnie porównanie do dzieła Swifta wydaje się najtrafniej oddawać utwór Moersa. Podobieństwo to jest tym silniejsze, że Moers odwołuje się i do utopii, począwszy od Platona (opis miasta zwanego Atlantydą zajmuje w książce poczesne miejsce), jak i antyutopii, każąc bohaterowi znaleźć się w zniewolonej społeczności „Molocha”. Jednak nie ma w tym nic z dydaktyzmu: autor nie poucza, nie przestrzega, nie wskazuje kierunku, a jedynie korzysta z konwencji, bawiąc się i pozwalając się bawić czytelnikom.

Innym nieuchronnie przychodzącym na myśl utworem, zwłaszcza podczas lektury pierwszych przygód, gdy Niebieski Miś trafia z wyspy na wyspę, uniesiony w końcu w przestworza przez olbrzymiego latającego stwora, są „Przygody Sindbada Żeglarza”. Ja – dość paradoksalnie, bo ten splot jest zbyt nieprawdopodobny – odnajdywałam zwłaszcza poetykę wersji Leśmiana, nawet na stronach późniejszych: we wciąż towarzyszącym bohaterowi złym duchu czy jego tęsknocie za tą wyśnioną.

Walter Moers jest także twórcą komiksów – dość kontrowersyjnych, dodajmy dla porządku. I choć kontrowersji „13 ½ życia” wzbudzać nie powinno, książka przemawia nie tylko słowem, ale i obrazem. Prócz licznych własnych ilustracji autor wzmacnia ekspresję zmianą wielkości czcionki, stwarza dystans notkami na marginesach, przerywa narrację wstawkami z opisującego Zamonię encyklopedycznego dzieła, w miarę przewracania kolejnych kartek stającego się zresztą coraz bardziej integralną częścią snutej opowieści.

Długo jeszcze można by szukać źródeł inspiracji kulturowych, kolejnych nawiązań – fajerwerków, jakich pełna jest książka Moersa, niemniej „13 ½ życia” wymyka się ze wszelkich szufladek. Autor, podobnie jak jego bohater, jest blagierem najwyższej próby, królem kłamców – gdy czytelnikowi już się wydaje, że pojął jego zamiary, on robi woltę i zaczyna zupełnie inna baśń. A czytelnik – cóż, zostaje na lodzie ze swoją analizą i domysłami. Pozostaje mu jedynie dać się ponieść nurtowi opowieści i bawić tym pokazem żonglerki. Właśnie dowcip bowiem, satyra, parodia wydaje się być celem, dla którego powstała ta książka: gdy autor piętrzy i mnoży nieprawdopodobieństwa, wyraźnie widać, że świetnie się przy tym bawi. Takiej samej frajdy życzę tym, którzy zechcą po „13 ½ życia” sięgnąć.

Ocena: 9/10
Autor: Gytha

Dodano: 2007-09-28 18:04:24

Komentarze

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

ASX76 - 17:12 29-09-2007
Gytho, bardzo ciekawa recenzja.

Na początku wydawało mi się, że jest to książka wyłącznie dla dzieci i sobie odpuściłem, jak widać, niesłusznie.
Polecam Ci "Miasto Śniących Książek" - świetna lektura.

Gytha Ogg - 23:16 29-09-2007
Tzn. oczywiście, można ją dzieciom czytać czy dać do czytania, nic zdrożnego ;-)

tam nie ma, ale obawiam się, że zanudziłyby się na śmierć - może ew. w małych, starannie dobranych fragmentach (jako matka dwójki wiem, co mówię ;-)

). To trochę tak, jakby "Bajki robotów" potraktować jako literaturę dziecięcą. Choć przyznam, że sam początek takie wrażenie może sprawiać.

Shadowmage - 12:30 30-09-2007
Bardzo fajna recenzja i zachęciła do przeczytania książki. Jako że mam ją już na półce (wygrałem w konkursie "NF") to przesuję ją w kolejce książek do przeczytania o kilka pozycji do przodu.

ASX76 - 16:12 30-09-2007
Shadowku, nie zapomnij przesunąć również "Spektrum".

Komentuj

Artykuły