NAST.pl
 
Komiks
  Facebook
Facebook
 
Forum

  RSS RSS

 Strona główna     Zapowiedzi     Recenzje     Imprezy     Konkursy     Wywiady     Patronaty     Archiwum newsów     Artykuły i relacje     Biblioteka     Fragmenty     Galerie     Opowiadania     Redakcja     Zaprzyjaźnione strony   

Zaloguj się tutaj! | Rejestruj

Patronat

Nayler, Ray - "Góra pod morzem" (czarna)

Gong, Chloe - "Nieśmiertelne pragnienia" (zielona)

Ukazały się

Kingfisher, T. - "Cierń"


 Howard, Robert E. - "Conan. Księga pierwsza"

 Lloyd Banwo, Ayanna - "Kiedy byłyśmy ptakami"

 Jadowska, Aneta - "Tajemnica domu Uklejów"

 Sablik, Tomasz - "Mój dom"

 Pilipiuk, Andrzej - "Czasy, które nadejdą"

 Szmidt, Robert J. - "Szczury Wrocławia. Dzielnica"

 Bordage, Pierre - "Paryż. Lewy brzeg"

Linki

Kozak, Magdalena - "Renegat"
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Cykl: Nocarz
Data wydania: Styczeń 2007
Oprawa: miękka
Format: 125 x 195
Liczba stron: 400
Tom cyklu: 2



Kozak, Magdalena - "Renegat"

„Renegat” Madaleny Kozak to bezpośrednia kontynuacja jej debiutanckiej powieści „Nocarz”. Akcja książki rozgrywa się we współczesnej Warszawie. Niby jest to świat taki jak za oknem, ale – na szczęście – póki co po naszych ulicach nie krążą wampiry. Właśnie wampiry, a dokładnie rzecz biorąc dwa klany – karmiący się sztuczną krwią nocarze oraz prawdziwi krwiopijcy renegaci. W końcówce pierwszego tomu główny bohater, były funkcjonariusz ABW, wampir nocarz Vesper w wyniku dramatycznych wydarzeń został uznany za zdrajcę. Nie mogąc wrócić do swych byłych towarzyszy broni, a pragnąc przeżyć, wstępuje w szeregi renegatów. Teraz jako generał szkoli nowych podopiecznych do walki z innymi wampirami, a także z nowym zagrożeniem – tajemniczą sektą watykańskich, których jedynym celem jest zniszczenie wszystkich Dzieci Nocy.

Pierwsza refleksja, jaka nasuwa się podczas czytania powieści, to profesjonalizm autorki. Absolwentka medycyny, wielbicielka militariów i sportów ekstremalnych – wspomagana przez męża, byłego agenta służb specjalnych – naprawdę zna się na rzeczy. Stąd też w tekście na przykład liczne fragmenty poświęcone szkoleniom wampirów-komandosów oparte na autentycznym programie ćwiczeniowym ABW bądź BOR-u. Do tego dochodzą rzeczowe opisy taktyki i walki okraszone szczegółowymi danymi dotyczącymi broni, które dodają powieści realizmu.
Niewątpliwie dużą zaletą książki jest postać głównego bohatera – Vespera. O ile w „Nocarzu” był on jedynie maleńkim trybikiem maszyny, tutaj zostaje generałem i to on decyduje o życiu i śmierci. Przekonująco wypada sam proces transformacji byłego nocarza. Vesper zmienia się, przekracza kolejne granice: pije ludzką krew, zabija pierwszego człowieka, w końcu przychodzi mu się zmierzyć z dawnymi towarzyszami broni. Przez cały ten czas jest rozdarty pomiędzy obowiązkiem względem nowych przyjaciół a wspomnieniami dawnego życia. Wie, że nie ma dla niego powrotu, ale i tak cały czas marzy o nim, nawet jeśli miałoby się to skończyć jego śmiercią.
Przejście Vespera na „ciemną stroną mocy” jest również okazją do obejrzenia świata wampirów z drugiej strony barykady. Nagle okazuje się, że czarno-biały świat, jaki czytelnik zapamiętał z „Nocarza”, jest daleko bardziej skomplikowany, a motywy postępowania poszczególnych bohaterów (Aranea, Nex) złożone. W świetle „Renegata” różnice pomiędzy oboma walczącymi obozami wydają się małe, wręcz nieistotne mniejsze – tutaj nie chodzi o wielkie idee, ale uczucia.

Nie przekonał mnie za to sam świat, w którym żyją i działają wampiry. I tak na przykład – nie licząc polskich nazw – nasze realia są słabo zaznaczone. Na dobrą sprawę gdyby zastąpić nazwy polskie na obcojęzyczne, a akcję powieści przenieść np. do Los Angeles, to czytelnik nie zauważyłby zbyt dużej różnicy. Nie przekonuje mnie także sam świat wampirów. Mimo wielu możliwości, jakie daje bycie Dzieckiem Nocy, ich życie jest nudne. Odniosłem wręcz wrażenie, że krwiopijcy oprócz szykowania się do kolejnych starć, nie mają nic innego do roboty. Owszem, akcja książek przenosi się na parę chwil do nocnego lokalu „Moonwalker”, ale nie wierzę żeby wszystkie dostępne wampirom rozrywki miały koncentrować się w jednym miejscu. Szkoda, bo nawet tak przeciętny film jak „Blade” miał dla swoich wielbicieli ciekawszą wizje „nocnego życia”.

Język i styl zastosowany przez Kozak, w moim odczuciu, idealnie pasuje do tempa i rodzaju akcji – prosty i rzeczowy, nie ma chyba w książce zbędnego słowa. Być może ktoś będzie kręcił nosem na liczne przekleństwa i koszarowy humor, ale trudno wymagać, aby żołnierze wypowiadali się niczym poeci.

„Renegat” nie jest książką idealną, ba do ideału wiele jej brakuje. Jednak pomimo swych wad powieść Magdaleny Kozak jest sprawnym czytadłem, z którym warto się zapoznać. Dużym atutem jest sam fakt, że w końcu pojawił się na naszym rynku horror o wampirach polskiego autora, który nie wywołuje chęci rzucenia nim o ścianę. Tak więc baczność, w lewo patrz, do czytania marsz.


Ocena: 6/10
Autor: Tigana


Dodano: 2007-05-31 14:25:35
Komentarze

Sortuj: od najstarszego | od najnowszego

Spike - 17:53 31-05-2007
Proces transformacji byłego mocarza, powiadasz? ;->

Tigana - 18:20 31-05-2007
Dzięki, za dokładne czytanie tekstu.

Komentuj


Artykuły

Plaża skamielin


 Zimny odczyt

 Wywiad z Anthonym Ryanem

 Pasje mojej miłości

 Ekshumacja aniołka

Recenzje

Hoyle, Fred - "Czarna chmura"


 Simmons, Dan - "Modlitwy do rozbitych kamieni. Czas wszystek, światy wszystkie. Miłość i śmierć"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Kay, Guy Gavriel - "Dawno temu blask"

 Lindgren, Torgny - "Legendy"

 Miles, Terry - "Rabbits"

 McCammon, Robert - "Królowa Bedlam"

 Simmons, Dan - "Czarne Góry"

Fragmenty

 Mara, Sunya - "Burza"

 Mrozińska, Marta - "Jeleni sztylet"

 Brzezińska, Anna - "Mgła"

 Rothfuss, Patrick - "Wąska droga między pragnieniami"

 Clarke, Arthur C. & Lee, Gentry - "Ogród Ramy"

 Sablik, Tomasz - "Próba sił"

 Kagawa, Julie - "Żelazna córka"

 Pratchett, Terry - "Pociągnięcie pióra. Zaginione opowieści"

Projekt i realizacja:sismedia.eu       Reklama     © 2004-2024 nast.pl     RSS      RSS