To mój pierwszy kontakt z literaturą Chrisa Moore’a i od razu mogę przyznać, że polubiłem faceta. To nie będzie oczywiście sympatia oparta na podziwianiu bardzo rozwiniętych umiejętności pisarskich, erudycji, czy potencjału wyobraźni. Moore po prostu fajnie opowiada i wymyśla całkiem zabawne rzeczy. Nie, nie będziecie tu mieli jednostrumieniowego charakterystycznego humoru Pratchetta, ani jakiejś finezyjnej wesołości Gaimana. Chris to pisarz, z którym chętnie umówilibyście się na piwo i posłuchali tego, co się przydarzyło Chrisowi dzisiaj. Z prostej czynności, z prostej obserwacji pisarz potrafi zbudować zabawną historyjkę pełną uroczych żarcików. Amerykaninem będąc, Moore czasami zagalopowuje się w dowcipie i przekracza lekko granice dobrego smaku, ale zdarza się to nadzwyczaj rzadko.

W „Brudnej Robocie” poznacie całą masę samców beta, wiewiórkoludzi, kobiet pełnych współczucia dla owych samców i kilka osób, które nie chcą umrzeć. Spotkacie też kilka mitycznych potworów, które będą musiały poznać bolączki życia na powierzchni współczesnego świata. Ta cała zgraja samców beta to całkiem zabawnie przedstawiona teoria podziału rodzaju męskiego. Po szczegóły odsyłam do książki, żeby nie psuć wam zabawy. Nie sugerujcie się dość skrótowymi opisami fabuły, jakie można znaleźć w prasie czy w Internecie – główny bohater książki nie jest Śmiercią w klasycznym rozumieniu tego terminu. Sprawa jest zdecydowanie bardziej pogmatwana i dotycząca córki Charliego, jej dwóch ogromnych ogarów, kilku antykwariuszy i pomagierów ze sklepu bohatera. Sam Charlie aż do końca książki nie bardzo rozumie rolę, jaką mu powierzono, a w ogóle długi czas mija, zanim pogodzi się z narzuconą mu funkcją.

Książkę czyta się szybko. To odprężająca lektura nadająca się na te trudne momenty w życiu, kiedy człowiek ma za dużo na głowie, zbyt wiele rzeczy doprowadza go do furii, czy tylko delikatnego rozstroju nerwowego. Nie ma się wtedy ochoty na jakieś poważne lektury, ani też na jakieś wysublimowane żarty wysokiej próby absurdu. Jak człowiek chce prostej zgrywy w przednim wydaniu, uroczej fabuły, dobrze zobrazowanych i sympatycznych postaci z pierwszego, drugiego i trzeciego planu, to właśnie powinien sięgać po tego typu książki.

Wydawca również spisał się i nie utrudnia nam lektury. Tłumacz sprawny, redakcji umknęło dosłownie kilka byczków, zatem wszystko na plus. Nie na plus z wykrzyknikiem, ale dobry, solidny po prostu plus.